درخوردانلغتنامه دهخدادرخوردان . [ دَ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) داننده و شناسنده ٔ آنچه درخور و مناسب است : درخور سرّ بد و طغیان توتا بدانی کوست درخوردان تو.مولوی .
درخوردنلغتنامه دهخدادرخوردن . [ دَ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) شایسته و سزاوار بودن . روا بودن . موافق و مناسب بودن . (ناظم الاطباء). درخور بودن . متناسب بودن . ملائم بودن : همان کن کجا با خرد درخورددل اژدها را خرد بشکرد. <p