درمانگاهلغتنامه دهخدادرمانگاه . [ دَ ] (اِ مرکب ) محل درمان . جایی که بیمار را معالجه کنند. || مطب . (یادداشت مرحوم دهخدا). کلینیک ؛به معنی مطب در بیمارستان ، و آن قسمتی از بیمارستان است که دارای تختخواب است و یک سرپزشک آنرا اداره می کند. (از لغات فرهنگستان ). مؤسسه ای برای تشخیص بیماری و درمان
درمانگاهفرهنگ فارسی عمیدبیمارستان کوچکی که بیش از دو سه تختخواب ندارد و بیماران سرپایی را معاینه میکند و به آنها نسخه میدهد.
درمانگاهclinicواژههای مصوب فرهنگستانساختمان یا بخشی در بیمارستان یا مرکز بهداشتی ـ درمانی که به درمان بیماران یا مراقبت پزشکی از بیماران سرپایی اختصاص داشته باشد * مصوب فرهنگستان اول