دروغگولغتنامه دهخدادروغگو. [ دُ ] (نف مرکب ) دروغگوی . دروغ گوینده . که به راستی سخن نگوید. که راست نگوید. آنکه سخن به دروغ گوید. دروغ زن . اَفّاک . افوک . افیک . خَرّاص . سَقّار. طِمرِس . کاذب . کذاب . مائن . معوه . تکذب ؛ دروغگو پنداشتن کسی را. تکذیب ؛ دروغگو گردانیدن کسی را و گفتن او را که د
دروغگودیکشنری فارسی به انگلیسیequivocator, fabricator, false, fibber, forger, liar, mendacious, prevaricator, untruthful
من از آدمهای دورو و دروغگو اصلا خوشم نمیآید.گویش اصفهانی تکیه ای: men az âdemâ-ye doru-vo deruqgu xošem natte. طاری: az âyminhâ-ye dorü-vo dörövâǰen xâšem naya. طامه ای: mun az âdamâ-ye doru-vo duruvâǰen xâšom naɂaye. طرقی: mo oyminhâ-ye dorü-vo dörövâǰen-de xošom naya. کشه ای: mo az oymihâ-ye dori-yo dörüvâǰen xošem naya. نط
دروغگوئیلغتنامه دهخدادروغگوئی . [ دُ ] (حامص مرکب ) دروغگویی . حالت و کیفیت دروغگو. عمل دروغگو.کذب . مکالمه ٔ دروغ . تکلم به دروغ . (ناظم الاطباء). کذبه . (دهار). کذابی . نملة. (منتهی الارب ) : مجنون که در آن دروغگوئی دید آینه ای بدان دوروئی . <p class="author"
دروغگویلغتنامه دهخدادروغگوی . [ دُ] (نف مرکب ) دروغگو. دروغ گوینده . آنکه سخن به دروغ گوید. دروغ زن . افاک . (دهار). اَلمَعی ّ. تِکِذّاب . (منتهی الارب ). خَرّاص . (دهار). دَجّال . رُهدون . زَرّاق . سَدّاج . سَرّاج . سَنوب . سَوهق . سَهْوق . صَواغ . عُثر. عجری ّ. غموض الحنجرة. (منتهی الارب ). نا
دروغگوئیلغتنامه دهخدادروغگوئی . [ دُ ] (حامص مرکب ) دروغگویی . حالت و کیفیت دروغگو. عمل دروغگو.کذب . مکالمه ٔ دروغ . تکلم به دروغ . (ناظم الاطباء). کذبه . (دهار). کذابی . نملة. (منتهی الارب ) : مجنون که در آن دروغگوئی دید آینه ای بدان دوروئی . <p class="author"
دروغگویلغتنامه دهخدادروغگوی . [ دُ] (نف مرکب ) دروغگو. دروغ گوینده . آنکه سخن به دروغ گوید. دروغ زن . افاک . (دهار). اَلمَعی ّ. تِکِذّاب . (منتهی الارب ). خَرّاص . (دهار). دَجّال . رُهدون . زَرّاق . سَدّاج . سَرّاج . سَنوب . سَوهق . سَهْوق . صَواغ . عُثر. عجری ّ. غموض الحنجرة. (منتهی الارب ). نا
دروغگوییفرهنگ فارسی طیفیمقوله: نحوۀ ارتباط م] دروغگویی، دروغ‌پردازی دروغ، سقم، کذب، چاخان، لاف، مجعولات، اکاذیب، سخن ناراست، خلاف حقیقت حرامزادگی، نادرستی عهدشکنی، پیمان‌شکنی، نقض‌عهد، خیانت، نامردی گواهی (شهادت)دروغ، جعل اسناد، امضای ساختگی وعدۀدروغ، بادهوا، وعدۀ سرخرمن، در باغ سبز (نشان دادن)، وعدۀ خلاف، فریب اشکِ تمساح
دروغگوئیلغتنامه دهخدادروغگوئی . [ دُ ] (حامص مرکب ) دروغگویی . حالت و کیفیت دروغگو. عمل دروغگو.کذب . مکالمه ٔ دروغ . تکلم به دروغ . (ناظم الاطباء). کذبه . (دهار). کذابی . نملة. (منتهی الارب ) : مجنون که در آن دروغگوئی دید آینه ای بدان دوروئی . <p class="author"
دروغگویلغتنامه دهخدادروغگوی . [ دُ] (نف مرکب ) دروغگو. دروغ گوینده . آنکه سخن به دروغ گوید. دروغ زن . افاک . (دهار). اَلمَعی ّ. تِکِذّاب . (منتهی الارب ). خَرّاص . (دهار). دَجّال . رُهدون . زَرّاق . سَدّاج . سَرّاج . سَنوب . سَوهق . سَهْوق . صَواغ . عُثر. عجری ّ. غموض الحنجرة. (منتهی الارب ). نا
