دریادارلغتنامه دهخدادریادار. [ دَرْ ] (نف مرکب ) دریادارنده . دارنده ٔ دریا. محافظ دریا. حافظ البحر. || در اصطلاح نظامی ، درجه ای از درجات افسران نیروی دریایی . صاحب منصب نیروی دریائی امیرالبحر سوم . (از لغات فرهنگستان ).
دریاگذارلغتنامه دهخدادریاگذار. [دَرْ گ ُ ] (نف مرکب ) دریاگذارنده . گذرکننده از دریا. دریابر. که از دریا عبره کند و بگذرد : خسرو فرخ سیر بر باره ٔ دریاگذاربا کمند اندر میان دشت چون اسفندیار. فرخی .خسرو غازی سر شاهان و تاج خسروان می
درادرلغتنامه دهخدادرادر. [ ] (اِ) درختی است بزرگ با گل زرد و برگ خاردار و میوه ای چون شاخهای دفلی پررطوبت و چون برسد از آن پشه بیرون آید و بدین جهت آن را درخت پشه می گویند. (تذکره ٔ ضریر انطاکی ص 156).
دریاداریلغتنامه دهخدادریاداری . [ دَرْ ] (حامص مرکب ) محافظت دریا. || سمت و رتبه ٔ دریادار. || (اِ مرکب ) اداره ٔ دریادار. و رجوع به دریادار شود.
امیرالبحرلغتنامه دهخداامیرالبحر. [ اَ رُل ْ ب َ ] (ع اِ مرکب ) دریاسالار. دریادار.- امیرالبحر دوم ؛ دریابان . - امیرالبحر سوم ؛ دریادار. (از یادداشت مؤلف ). و رجوع به آدمیرال و امیرال شود.
دریاداریلغتنامه دهخدادریاداری . [ دَرْ ] (حامص مرکب ) محافظت دریا. || سمت و رتبه ٔ دریادار. || (اِ مرکب ) اداره ٔ دریادار. و رجوع به دریادار شود.