دریادللغتنامه دهخدادریادل . [ دَرْ دِ ] (ص مرکب ) دارنده ٔ دلی همانند دریا در بخشندگی . سخت سخی . (یادداشت مرحوم دهخدا). کنایه از سخی و کریم . (آنندراج ). جوانمرد. (شرفنامه ). صاحب جود و کرم و بخشش . (لغت محلی شوشتر نسخه ٔ خطی ). باسخاوت . صاحب کرم : ردی دانش آرای یز
دریادلفرهنگ نامها(تلفظ: daryā del) (به مجاز) شجاع و قوی ؛ دارای بردباری و گذشت و وارستگی و آزاد منشی ؛ (در قدیم) بخشنده .
دریادلیلغتنامه دهخدادریادلی . [ دَرْ دِ ] (حامص مرکب ) چگونگی و صفت و حالت دریادل . جوانمردی . سخاوت . بخشندگی . کرم . جود. بخشش : ز دریادلی شاه دریاشکوه نوازش بسی کرد با آن گروه . نظامی .آب رخ مرد ز دریادلیست حاصل درویش ز بی حاصل
دردائیللغتنامه دهخدادردائیل . [ دَ ] (اِخ ) نام فرشته و ملکی . (ناظم الاطباء). نام ملکی . (یادداشت مرحوم دهخدا).
دریادلیلغتنامه دهخدادریادلی . [ دَرْ دِ ] (حامص مرکب ) چگونگی و صفت و حالت دریادل . جوانمردی . سخاوت . بخشندگی . کرم . جود. بخشش : ز دریادلی شاه دریاشکوه نوازش بسی کرد با آن گروه . نظامی .آب رخ مرد ز دریادلیست حاصل درویش ز بی حاصل
دریاضمیرلغتنامه دهخدادریاضمیر. [ دَرْ ض َ ] (ص مرکب ) دریادل : من آن خاقانی دریاضمیرم کز ابر خاطرش خورشید برقست .خاقانی .
داناضمیرلغتنامه دهخداداناضمیر. [ ض َ ] (ص مرکب ) دانادل . خردمند. دانشمند. دل آگاه : مفلس دریادل است اُمّی داناضمیرمایه ٔ صد اولیاست ذره ٔ ایمان او.خاقانی .
زمین حلملغتنامه دهخدازمین حلم . [ زَ ح ِ ] (ص مرکب ) در بیت زیر ظاهراً کنایه از کسی که بسیار بردبار باشد : ردی دانش آرای یزدان پرست زمین حلم و دریادل و راددست .اسدی .
راددستلغتنامه دهخداراددست . [ دْ دَ ] (ص مرکب ) دارای دستی بخشنده . که با دست راد است . بخشنده . گشاده دست : ردی دانش آرای یزدان پرست زمین حلم و دریادل و راددست .اسدی .
بی غدرلغتنامه دهخدابی غدر. [ غ َ ] (ص مرکب ) (از: بی + غدر) بی مکر. بی حیله . بی نیرنگ . دور از غدر و حیله : صدر دریادل نظام الدین که باشد از قیاس پیش دریای دل بی غدر تو دریا غدیر. سوزنی .رجوع به غدر شود.
دریادلیلغتنامه دهخدادریادلی . [ دَرْ دِ ] (حامص مرکب ) چگونگی و صفت و حالت دریادل . جوانمردی . سخاوت . بخشندگی . کرم . جود. بخشش : ز دریادلی شاه دریاشکوه نوازش بسی کرد با آن گروه . نظامی .آب رخ مرد ز دریادلیست حاصل درویش ز بی حاصل