دسترهلغتنامه دهخدادستره . [ دَ ت َ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) دستر. دست اره . اره ٔ کوچکی باشد که آن را به یک دست کار فرمایند. (جهانگیری ). داس کوچک دندانه دار. (برهان ). داس کوچک باشد و دندانه دار است و یک دسته دارد و در اصل دست اره بوده یعنی اره ٔ کوچک که به یک دس
دستگیرهلغتنامه دهخدادستگیره . [ دَ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) آلتی از چوب یا فلز یا شیشه که برای گشودن و بستن در بر آن نصب کنند. گوی مانندی از چوب یا شیشه و فلز که بر درها تعبیه کنند تا با به دست گرفتن آن در را بتوان گشود و بست . قطعه ٔ فلزی منحنی به درازای بدستی یاکم
دستگیرهفرهنگ فارسی عمید۱. آلتی که در پشت در میکوبند که هنگام بستن یا باز کردن در آن را به دست گیرند.۲. تکه پارچهای با آن ظرف غذا یا هر چیز دیگر را میگیرند.
دسترلغتنامه دهخدادستر. [ دَ ت َ ] (اِ مرکب ) مخفف دست اره . (یادداشت مرحوم دهخدا). اره ٔ کوچکی را گویند که به یک دست کار فرمایند. (برهان ) (آنندراج ). دستره . (جهانگیری ). داس کوچک دندانه دار. (برهان ) (از آنندراج ). رجوع به دستره شود.
دستورهلغتنامه دهخدادستوره . [ دَس ْت ْ وَ رَ / رِ ](اِ مرکب ) دست اره . (شعوری ج 1 ص 429). دستره . دست اره .اره ٔ دستی . || گوشواره . (ناظم الاطباء).
دست ارهلغتنامه دهخدادست اره . [ دَ اَرْ رَ / رِ / اَ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) اره ٔ دستی کوچک . (آنندراج ). دستره و اره ٔ دستی . (ناظم الاطباء). اره یا قسمی از آن . اره که با دست بکار برند. اره های
دستولغتنامه دهخدادستو. [ دَ ت َ / تُو ] (اِ مرکب ) دست آس . || اره ٔ کوچکی که به یک دست کار فرمایند. (لغت محلی شوشتر، نسخه ٔ خطی ). ظاهراً مصحف دستوره یا دستره است . || داس کوچک دندانه دار. (لغت محلی شوشتر، نسخه ٔ خطی ).