دسرلغتنامه دهخدادسر. [ دَ ] (ع مص ) نیزه زدن و شکافتن . (از منتهی الارب ). طعن . (از اقرب الموارد). || راندن . (از منتهی الارب ). دفع. (از اقرب الموارد). دسع. از احادیث است که : لیس فی العنبر زکاة انما هو شی ٔ دسره البحر؛ یعنی دریا آنرا دفع کرده و رانده است . (از اقرب الموارد). || آرمیدن با
دسرلغتنامه دهخدادسر. [ دِ س ِ ] (فرانسوی ، اِ) آنچه که در پایان غذا خورند ازمیوه و شیرینی و غیره . عُقبة. (از اقرب الموارد).
دسرلغتنامه دهخدادسر. [ دُ / دُ س ُ ] (ع اِ) ج ِ دسار، به معنی میخ . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به دسار شود.
دشیرلغتنامه دهخدادشیر. [ دِ ] (اِخ ) دهی از دهستان خدابندلو از بخش قیدار شهرستان زنجان . سکنه ٔ آن 588 تن . آب آن از چشمه و رودخانه ٔ محلی . محصول آنجا غلات و قلمستان . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2).
دیسرلغتنامه دهخدادیسر. [ س ِ ] (اِخ ) دهی است از بخش بندپی شهرستان بابل با 800 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3).
دیسرلغتنامه دهخدادیسر. [ س ِ ](اِخ ) دهی از دهستان حومه ٔ بخش رامسر شهرستان شهسوار با 420 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3).
دسراءلغتنامه دهخدادسراء. [ دَ ] (ع ص ، اِ) کشتی که به سینه ٔ خود آب را دفع کند. ج ، دُسر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
دسرخوریلغتنامه دهخدادسرخوری . [ دِ س ِ خوَ / خ ُ ] (اِ مرکب ) آوندی خاص خوردن دسر. ظرفی که در آن دسر خورند.
دسردیلغتنامه دهخدادسردی .[ دِ س ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان باباجانی بخش ثلاث شهرستان کرمانشاهان . واقع در 16هزارگزی شمال باختری ده شیخ ، با 150 تن سکنه . آب آن از چشمه و رودخانه تأمین می شود و راه آن مالرو است . ساکنین آن ا
دسراءلغتنامه دهخدادسراء. [ دَ ] (ع ص ، اِ) کشتی که به سینه ٔ خود آب را دفع کند. ج ، دُسر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
دسرخوریلغتنامه دهخدادسرخوری . [ دِ س ِ خوَ / خ ُ ] (اِ مرکب ) آوندی خاص خوردن دسر. ظرفی که در آن دسر خورند.
دسردیلغتنامه دهخدادسردی .[ دِ س ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان باباجانی بخش ثلاث شهرستان کرمانشاهان . واقع در 16هزارگزی شمال باختری ده شیخ ، با 150 تن سکنه . آب آن از چشمه و رودخانه تأمین می شود و راه آن مالرو است . ساکنین آن ا
دربندسرلغتنامه دهخدادربندسر. [ دَ ب َ س َ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان رودبار قصران بخش افجه ٔ شهرستان تهران ، واقع در 34هزارگزی شمال باختری افجه ، با 1116تن سکنه . آب آن از چشمه سار است . کوههای اطراف آن معدن زغال سنگ دارد. (از
درسندسرلغتنامه دهخدادرسندسر. [ ] (اِخ ) از قرای ناحیه ٔ رودبار در ایالت تهران . (از جغرافیای سیاسی کیهان ).
خردسرلغتنامه دهخداخردسر. [ خ ُ س َ ] (ص مرکب ) آنکه سرکوچک دارد. (یادداشت بخط مؤلف ). صَعْنَب . وَقَلة الرأس . اَصْعَل . مُقَطْقَط الرأس . قَفَنْدَر. سَمَعْمَع: شبوط؛ نوعی از ماهی نرم بدن ، خردسر، باریک دم ، گشاده میان ، بر شکل بربط. عَضْب ؛ کودک خردسر. (از منتهی الارب ). || آدم کوچک تهی مغ
خودسرلغتنامه دهخداخودسر. [ خوَدْ / خُدْ س َ ] (ص مرکب ) بی باک . گستاخ . بی ترس . دلیر. به خیال خود. سرکش . متمرد. سخت سر. (ناظم الاطباء). مستبد. مستبدبالرأی . خودرأی . خلیعالعذار. آنکه طاعت کس نکند. آنکه برای خود کار کند. (یادداشت مؤلف ) :
زردسرلغتنامه دهخدازردسر. [ زَ س َ ] (اِ مرکب ) آتش پرست و گبر. || یک نوع مرغ کوچک سرزردی . (ناظم الاطباء). بهر دو معنی رجوع به لسان العجم شعوری ج 2 ص 32 شود.
