دواخانهلغتنامه دهخدادواخانه . [ دَ ن َ / ن ِ] (اِ مرکب ) داروخانه . (لغات فرهنگستان ). دوافروشی .داروفروشی . آنجا که دارو فروشند. دکان داروفروشی .
دواخانه چیلغتنامه دهخدادواخانه چی . [ دَ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) (از: دواخانه + چی ، پسوندنسبت ترکی ) مدیر دواخانه . صاحب داروخانه . داروفروش .(از یادداشت مؤلف ). آنکه فروختن دارو پیشه دارد.
دواخانه چیلغتنامه دهخدادواخانه چی . [ دَ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) (از: دواخانه + چی ، پسوندنسبت ترکی ) مدیر دواخانه . صاحب داروخانه . داروفروش .(از یادداشت مؤلف ). آنکه فروختن دارو پیشه دارد.
داروسازفرهنگ فارسی طیفیمقوله: اختیار آتی وساز، فارماکولوژیست داروخانه، دواخانه، دراگ استور عطار، دکتر علفی
ادویه سالغتنامه دهخداادویه سا.[ اَدْ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) آلتی که در دواخانه ها وغیره داروها را بدان سایند. ادویه کوب . || (نف مرکب ) آن کس که داروها را سحق کند. ادویه کوب .
داروخانهلغتنامه دهخداداروخانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) دکه ٔ دوافروشی . دواخانه . داروکده . جایی که در آن دارو میفروشند. (ناظم الاطباء). || در اصطلاح قدما، مطب : به داروخانه پانصد مرد بودندکه در هر روز نبضم مینمودند.<p class=
دواخانه چیلغتنامه دهخدادواخانه چی . [ دَ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) (از: دواخانه + چی ، پسوندنسبت ترکی ) مدیر دواخانه . صاحب داروخانه . داروفروش .(از یادداشت مؤلف ). آنکه فروختن دارو پیشه دارد.
