دوختهلغتنامه دهخدادوخته . [ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) اندوخته . (ناظم الاطباء). پس اندازکرده و جمعکرده . توخته . رجوع به دوختن شود. || جمعشده . (منتهی الارب ). || اداکرده و گزارده . (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (برهان ). توخته . رجوع به دوختن در همه ٔ معانی شود.
دوختهلغتنامه دهخدادوخته . [ ت َ/ ت ِ ] (ن مف ) دوشیده . (آنندراج ) (برهان ) (ناظم الاطباء). دوشیده شده . (منتهی الارب ) (یادداشت مؤلف ): النخیرة؛ شیر بز و میش بر هم دوخته . (مهذب الاسماء).
دوختهلغتنامه دهخدادوخته . [ت َ / ت ِ ] (ن مف ) خیاطی شده . (ناظم الاطباء). مکتوب . کتیب : حلبه ؛ تعویذ دوخته در چرم . (منتهی الارب ). و ثوب مخیط. ثوب مخیوط؛ جامه ٔ دوخته شده . (منتهی الارب ). فتق ؛ دوخته بازکردن . (تاج المصادر بیهقی ) :
دوخته پوشیلغتنامه دهخدادوخته پوشی . [ ت َ / ت ِ ] (حامص مرکب ) عمل و صفت دوخته پوش . (یادداشت مؤلف ). رجوع به دوخته پوش شود.
دوخته فروشلغتنامه دهخدادوخته فروش . [ ت َ / ت ِ ف ُ ] (نف مرکب ) که فروختن رختهای دوخته پیشه دارد. لباس فروش . (یادداشت مؤلف ). کسی که پارچه بخرد و از آن لباس به اندازه های مختلف بدوزد و برای فروش عرضه کند. (فرهنگ لغات عامیانه ).
دوخته پوشلغتنامه دهخدادوخته پوش . [ ت َ / ت ِ ] (نف مرکب ) آنکه لباس دوخته پوشد. مقابل بافته پوش . (از یادداشت مؤلف ). || آنکه لباس آماده خردو پوشد. مقابل آنکه پارچه خرد و از آن جامه سازد.
دوخته فروشیلغتنامه دهخدادوخته فروشی . [ ت َ / ت ِ ف ُ ] (حامص مرکب ) عمل و شغل و پیشه ٔ دوخته فروش . رجوع به دوخته فروش شود. || (اِ مرکب ) دکان دوخته فروش . (یادداشت مؤلف ). آنجا که جامه های دوخته فروشند. لباس فروشی .
دهن دوختهلغتنامه دهخدادهن دوخته . [دَ هََ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) که دهان از گفتن بربندد. دهان بسته . زبان بسته . خاموشی گزیده : کم سخنی دید دهن دوخته چشم و زبانی ادب آموخته . نظامی .و رجوع به دهن دوخت
دوخته پوشیلغتنامه دهخدادوخته پوشی . [ ت َ / ت ِ ] (حامص مرکب ) عمل و صفت دوخته پوش . (یادداشت مؤلف ). رجوع به دوخته پوش شود.
دوخته فروشلغتنامه دهخدادوخته فروش . [ ت َ / ت ِ ف ُ ] (نف مرکب ) که فروختن رختهای دوخته پیشه دارد. لباس فروش . (یادداشت مؤلف ). کسی که پارچه بخرد و از آن لباس به اندازه های مختلف بدوزد و برای فروش عرضه کند. (فرهنگ لغات عامیانه ).
دوخته پوشلغتنامه دهخدادوخته پوش . [ ت َ / ت ِ ] (نف مرکب ) آنکه لباس دوخته پوشد. مقابل بافته پوش . (از یادداشت مؤلف ). || آنکه لباس آماده خردو پوشد. مقابل آنکه پارچه خرد و از آن جامه سازد.
دوخته فروشیلغتنامه دهخدادوخته فروشی . [ ت َ / ت ِ ف ُ ] (حامص مرکب ) عمل و شغل و پیشه ٔ دوخته فروش . رجوع به دوخته فروش شود. || (اِ مرکب ) دکان دوخته فروش . (یادداشت مؤلف ). آنجا که جامه های دوخته فروشند. لباس فروشی .
دهن دوختهلغتنامه دهخدادهن دوخته . [دَ هََ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) که دهان از گفتن بربندد. دهان بسته . زبان بسته . خاموشی گزیده : کم سخنی دید دهن دوخته چشم و زبانی ادب آموخته . نظامی .و رجوع به دهن دوخت
ندوختهلغتنامه دهخداندوخته . [ ن َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) دوخته ناشده . نادوخته . مقابل دوخته . رجوع به دوخته شود.
دوخته پوشیلغتنامه دهخدادوخته پوشی . [ ت َ / ت ِ ] (حامص مرکب ) عمل و صفت دوخته پوش . (یادداشت مؤلف ). رجوع به دوخته پوش شود.
دوخته فروشلغتنامه دهخدادوخته فروش . [ ت َ / ت ِ ف ُ ] (نف مرکب ) که فروختن رختهای دوخته پیشه دارد. لباس فروش . (یادداشت مؤلف ). کسی که پارچه بخرد و از آن لباس به اندازه های مختلف بدوزد و برای فروش عرضه کند. (فرهنگ لغات عامیانه ).
دوخته پوشلغتنامه دهخدادوخته پوش . [ ت َ / ت ِ ] (نف مرکب ) آنکه لباس دوخته پوشد. مقابل بافته پوش . (از یادداشت مؤلف ). || آنکه لباس آماده خردو پوشد. مقابل آنکه پارچه خرد و از آن جامه سازد.
دوخته فروشیلغتنامه دهخدادوخته فروشی . [ ت َ / ت ِ ف ُ ] (حامص مرکب ) عمل و شغل و پیشه ٔ دوخته فروش . رجوع به دوخته فروش شود. || (اِ مرکب ) دکان دوخته فروش . (یادداشت مؤلف ). آنجا که جامه های دوخته فروشند. لباس فروشی .
دانش اندوختهلغتنامه دهخدادانش اندوخته . [ ن ِ اَ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) نعت مفعولی از دانش اندوختن . دانشمند. فاضل و عالم : جهان دیده و دانش اندوخته سفرکرده و صحبت آموخته .سعدی .
دهن دوختهلغتنامه دهخدادهن دوخته . [دَ هََ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) که دهان از گفتن بربندد. دهان بسته . زبان بسته . خاموشی گزیده : کم سخنی دید دهن دوخته چشم و زبانی ادب آموخته . نظامی .و رجوع به دهن دوخت
نادوختهلغتنامه دهخدانادوخته . [ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) پارچه ای که هنوز از آن لباس نساخته باشند. (ناظم الاطباء). ندوخته . دوخته نشده .
ندوختهلغتنامه دهخداندوخته . [ ن َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) دوخته ناشده . نادوخته . مقابل دوخته . رجوع به دوخته شود.
اندوختهلغتنامه دهخدااندوخته . [ اَ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) گردکرده و جمعکرده . (مؤید الفضلاء). حاصل شده و یافته شده و کسب شده و بدست آورده شده . (ناظم الاطباء). الفغده . الفنجیده . نهاده . برنهاده . (یادداشت مؤلف ). جمعشده . فراهم آمده . || پس اندازشده . ذخیره شده
