دوربارلغتنامه دهخدادوربار. (اِ مرکب ) دو نیزه که در قدیم از دو طرف ملوک در حین سواری نگاه می داشتند. (از آنندراج ) (از غیاث ). رجوع به دورباش شود.
دوربرلغتنامه دهخدادوربر. [ دَ / دُو رُ ب َ ] (اِ مرکب ) دوروبر. حول . پیرامون . حوالی . (یادداشت مؤلف ). رجوع به دور و برشود.
داربرلغتنامه دهخداداربر. [ ب ُ ] (اِ مرکب ) مرغی است سبزرنگ که درختان را به منقار سوراخ کند آن را به شیرازی دارنمک خوانند. (برهان ). و رجوع به دارکوب شود.
