دوزخلغتنامه دهخدادوزخ . [ زَ ] (اِ) جهنم . (لغت محلی شوشتر). جهنم به عقیده ٔ همه ٔ ادیان ، جایی در جهان دیگر که بزه کاران را در آنجا به انواع عقوبت کیفر دهند. (یادداشت مؤلف ). نقیض بهشت و نام درکات سبعه ٔ آن چنین است : 1 - جهنم ، جای اهل کبایر که بی توبه مرد
دوزخ گلولغتنامه دهخدادوزخ گلو. [ زَ گ َ ] (ص مرکب ) شکم خواره . شکم باره . شکم پرست . پرخوار. پرخواره : در زمان پیش آمد آن دوزخ گلوحجتش آنکه خدا گفته کلوا. مولوی .رجوع به مترادفات کلمه شود.
دوزخ درهلغتنامه دهخدادوزخ دره . [ زَ دَ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان سارال بخش میرانشاه شهرستان سنندج .دارای 180 تن سکنه . آب آن از چشمه تأمین می شود. راه آن ماشین رو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
دوزخ درهلغتنامه دهخدادوزخ دره . [ زَ دَ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان گل تپه فیض اﷲ بیگی بخش مرکزی شهرستان سقز. دارای 180 تن سکنه . آب آن از قنات و چشمه تأمین می شود. راه آن اتومبیل روست . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
دوزخ سرالغتنامه دهخدادوزخ سرا. [ زَ س َ] (اِ مرکب ) خانه ای چون دوزخ . سرایی چون جهنم از حیث معذب بودن شخص در آن . جای سخت پرعذاب : در خون نشسته ام که چرا خوش نشسته انداین خواندگان خلد به دوزخ سرای ری . خاقانی .چونکه ماهان چنان بهشتی ی
دوزخ سرشتلغتنامه دهخدادوزخ سرشت . [ زَ س ِ رِ ] (ص مرکب ) که سرشت دوزخ دارد. که طبیعت جهنم دارد. که چون دوزخ جای شکنجه و آزار و عذاب است . (یادداشت مؤلف ) : بهشت این و آن هست دوزخ سرشت به دوزخ نیاید کسی از بهشت .نظامی .
دوزخبانلغتنامه دهخدادوزخبان . [ زَ ](اِ مرکب ) محافظ دوزخ و مالک جهنم . (ناظم الاطباء). زبانیه . (مجمل اللغة) (دهار). رجوع به زبانیه شود.
دوزخیلغتنامه دهخدادوزخی . [ زَ ] (ص نسبی ) منسوب به دوزخ . (آنندراج ) (غیاث ). کسی که در دوزخ جای دارد. ج ، دوزخیان . (ناظم الاطباء). ازاهل دوزخ . جهنمی . اهل جهنم . از دوزخ . آن کس که در دوزخ است . مقابل بهشتی . (یادداشت مؤلف ) : حاسداهرگز نبینی تا تو باشی روی عقل
دوزخ گلولغتنامه دهخدادوزخ گلو. [ زَ گ َ ] (ص مرکب ) شکم خواره . شکم باره . شکم پرست . پرخوار. پرخواره : در زمان پیش آمد آن دوزخ گلوحجتش آنکه خدا گفته کلوا. مولوی .رجوع به مترادفات کلمه شود.
دوزخ درهلغتنامه دهخدادوزخ دره . [ زَ دَ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان سارال بخش میرانشاه شهرستان سنندج .دارای 180 تن سکنه . آب آن از چشمه تأمین می شود. راه آن ماشین رو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
دوزخ درهلغتنامه دهخدادوزخ دره . [ زَ دَ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان گل تپه فیض اﷲ بیگی بخش مرکزی شهرستان سقز. دارای 180 تن سکنه . آب آن از قنات و چشمه تأمین می شود. راه آن اتومبیل روست . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
دوزخ سرالغتنامه دهخدادوزخ سرا. [ زَ س َ] (اِ مرکب ) خانه ای چون دوزخ . سرایی چون جهنم از حیث معذب بودن شخص در آن . جای سخت پرعذاب : در خون نشسته ام که چرا خوش نشسته انداین خواندگان خلد به دوزخ سرای ری . خاقانی .چونکه ماهان چنان بهشتی ی
دوزخ سرشتلغتنامه دهخدادوزخ سرشت . [ زَ س ِ رِ ] (ص مرکب ) که سرشت دوزخ دارد. که طبیعت جهنم دارد. که چون دوزخ جای شکنجه و آزار و عذاب است . (یادداشت مؤلف ) : بهشت این و آن هست دوزخ سرشت به دوزخ نیاید کسی از بهشت .نظامی .
خازن دوزخلغتنامه دهخداخازن دوزخ . [ زِ ن ِ زَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مالک دوزخ . کلیددار دوزخ . خزینه دار دوزخ .
مالک دوزخلغتنامه دهخدامالک دوزخ . [ ل ِ ک ِ زَ ] (اِخ ) نام فرشته ٔ موکل دوزخ : بوزنه بیهوش از درخت بیفتاد و جان به خزانه ٔ مالک دوزخ فرستاد. (سندبادنامه ص 223). و زندان درک اسفل و زندانبان مالک دوزخ . (سندبادنامه ص <span class="hl" dir="lt
هفت دوزخلغتنامه دهخداهفت دوزخ . [ هََ زَ ] (اِخ ) گویند که دوزخ یکی است مگر طبقات هفت دارد، و اسامی هفت طبقه این است : سقر، سعیر، لظی ، حطمة، جحیم ، جهنم ، هاویه که از همه اسفل است . (از غیاث ) : باکش ز هفت دوزخ سوزان نی زهرا چو هست یار و مددکارش .<p class="aut
گل دوزخلغتنامه دهخداگل دوزخ . [ گ ُ زَ ] (اِخ )دهی است از بخش ایذه ٔ شهرستان اهواز واقع در 10هزارگزی خاور ایذه ، کنار راه مالرو الاهک به ده نو. هوای آن گرم و دارای 115 تن سکنه است . آب آن از چاه و قنات و محصول آن غلات است . شغل