لغتنامه دهخدا
راندگانات . (اِ) راندانغات . بعقیده ٔ پاین اسمیت معنی آن چوبها و چرخ آسیای دندانه دار است ، ولی بعقیده ٔ وولرس از ریشه ٔ فارسی است و قسمت اول آن رانده از مصدر راندن که با دو علامت جمع یعنی «ان » فارسی و «ات » عربی جمع بسته اند؛ بنابراین معنای لغوی آن مولد فشار و حرکت بجلو بوس