لغتنامه دهخدا
مجربات . [ م ُ ج َرْ رَ ] (ع ص ، اِ) چیزهای آزموده و تجربه شده . (ناظم الاطباء). ج ِ مجربة. رجوع به مجربة و مجرب شود. || (اصطلاح منطق ) آن مقدمات بوند که نه به تنهایی خرد بشاید دانستن و نه به تنهایی حس ، ولیکن به هر دو شاید دانستن ، چنانکه چون حس از چیزی هر باری فعلی بیند یا