رسواشدهلغتنامه دهخدارسواشده . [ رُس ْ ش ُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) فاش شده . بر سر زبانها افتاده . ظاهر و آشکار شده . از پرده بدشده : ای غمت مادر رسواشده را سوخته دل از دل مادر تو سوخته تر باد پدر.خاقانی .<
ورمالیدهلغتنامه دهخداورمالیده . [ وَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) دامن و یا پاچه و آستین بالاکرده شده . || رسواشده و گریخته از شرم . (آنندراج از مجمع التماثیل ).
مرتحضلغتنامه دهخدامرتحض . [ م ُ ت َ ح ِ ] (ع ص ) رسواشده . بی آبرو گشته . (ناظم الاطباء). نعت است از ارتحاض به معنی افتضاح . رجوع به ارتحاض شود.
عیب کوشلغتنامه دهخداعیب کوش . [ ع َ /ع ِ ] (نف مرکب ) به عیب کوشنده . آنکه در راه عیب کوشد. کوشنده بر معایب . مبرم بر خطا و نقص : هرکه سخن نشنود از عیب پوش خود شود اندر حق خود عیب کوش . امیرخسرو دهلوی .<b
عیب پوشیدنلغتنامه دهخداعیب پوشیدن . [ ع َ / ع ِ دَ ] (مص مرکب ) مخفی کردن عیب .نهان کردن نقص و گناه . مقابل عیب جستن : ره من همه زهر نوشیدن است هنر جستن و عیب پوشیدن است . نظامی .ور خدا خواهد که پوشد عیب