لغتنامه دهخدا
رعاث . [ رِ ] (ع اِ) ج ِ رَعثَة و رَعَثَة. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ِ رعثة. (دهار). شارحان نصاب نوشته اند که به معنی گوشواره است . (غیاث اللغات ). ج ِ رعثة. گوشواره ها. (یادداشت مؤلف ). || گلوبند. (آنندراج ) (از غیاث اللغات ). || به معنی تاج چنانکه در نصاب آورده ب
