رفیقلغتنامه دهخدارفیق . [ رَ ] (اِخ ) یا رفیق بک العظم .رفیق بن محمودبن خلیل العظم متولد بسال 1284 هَ . ق . و متوفی بسال 1343 هجری قمری از دانشمندان و رجال نهضت فکری سوریه است . وی در دمشق به دنیا آمد و در کودکی به مصر رفت و
رفیقلغتنامه دهخدارفیق . [ رَ ] (اِخ ) یا رفیق رزق سلوم . رفیق بن موسی رزق سلوم ، متولدبسال 1308 هَ . ق . و مقتول بسال 1334 هَ . ق . از ادبا و گویندگان و حقوقدانان و از آزادیخواهان عرب در عصر ترک بود. در حمص به دنیا آمد و پس ا
رفیقلغتنامه دهخدارفیق . [ رَ ] (ع ص ، اِ) یار. (دهار)(نصاب الصبیان ) (ترجمان القرآن چ دبیرسیاقی ص 52). همراه . ج ، رُفَقاء: فاذا تفرقوا ذهب اسم الرفقة لااسم الرفیق و هو واحد و جمع مثل الصدیق . قال اﷲ تعالی : و حسن اولئک رفیقا. (قرآن <span class="hl" dir="ltr"
رفغلغتنامه دهخدارفغ. [ رَ ] (ع ص ، اِ) نکوهیده ترین وادی وبدترین آن از جهت خاک . || ناحیه . ج ، اَرفُغ. || مشک رقیق تنک پوست متوسطمیان جید وردی . || زمین بسیارخاک . || جای خشک بی گیاه . || فراخی عیش و ارزانی . || بن ران . || ریم ناخن یا ریم بنهای ران . || مردم ناکس و فرومایه . || هر فراهم آم
رفغلغتنامه دهخدارفغ. [ رُ ] (ع اِ) ریم ناخن یا ریم بنهای ران . || هر فراهم آمدنگاه ریم از بدن . ج ، اَرفاغ و رُفوغ . (از ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || (اِ) گودی زیر بغل . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب )(آنندراج ). || گرداگرد شرم زن و خود شرم .ج ، اَرفاغ . (ناظم
رفقلغتنامه دهخدارفق . [ رَ ] (ع مص ) سود رسانیدن کسی را. (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از منتهی الارب ). || استوار کردن کاری را. (ناظم الاطباء). || بستن بازوی ماده شتر را تا آهسته رود و مبادا بسوی خانه ٔ اصلی بگریزد. (از ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از منتهی الارب ). بازوی شتر ببستن چون ترسند ک
رفقلغتنامه دهخدارفق . [ رَ ف َ ] (ع ص ) ماء رفق ؛ آب سهل حصول و نزدیک . (ناظم الاطباء). آب سهل حصول . (آنندراج ). آب سهل حصول یا کوتاه رس . (منتهی الارب ). || مرتع رفق ؛ چراگاه زودحاصل . (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از منتهی الارب ). || حاجة رفق ؛ مطلوب سهل و آسان . (ناظم الاطباء) (از آنندر
رفقلغتنامه دهخدارفق . [ رَ ف َ ] (ع مص ) برتافته آرنج گردیدن و به بیماری رفق مبتلا شدن . (از ناظم الاطباء). || (اِمص ) برتافتگی آرنج . (از ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ).
رفیقانلغتنامه دهخدارفیقان . [ رَ ] (ع اِ) در اصطلاح صوفیه دو کس باشند به یک بیت منسوب . (از نفائس الفنون ذیل علم فتوت ).
رفیقیلغتنامه دهخدارفیقی . [ رَ ] (اِخ ) آملی . از گویندگان ایرانی الاصل فارسی زبان دربار اکبرشاه و از مردم آمل بود. وی به هندوستان سفر کرد و در اکبرآباد اقامت گزید. بیت زیر ازوست :زخم شمشیر جفای تو به مرهم بستم تا ازو چاشنی درد تو بیرون نرود. (از قاموس الاعلام ترک
رفیقیلغتنامه دهخدارفیقی . [ رَ ] (اِخ ) شاعری است متوفی بسال 939 هَ . ق . او راست دیوانی به ترکی . (یادداشت مؤلف ).
رفیقانلغتنامه دهخدارفیقان . [ رَ ] (ع اِ) در اصطلاح صوفیه دو کس باشند به یک بیت منسوب . (از نفائس الفنون ذیل علم فتوت ).
رفیق اصفهانیلغتنامه دهخدارفیق اصفهانی . [ رَ ق ِ اِ ف َ ] (اِخ ) ملاحسین رفیق اصفهانی متوفی بسال 1212 هَ . ق . دارای طبعی ملیح و خلقی شریف بود و درشعرشناسی و شاعری پایه ٔ ارجمند داشت . ابیات زیر از اوست :کجاست آنکه پیامی ز دوستان برساند؟کجاست آنکه به جسم فسرد
رفیق خراسانیلغتنامه دهخدارفیق خراسانی . [ رَ ق ِ خ ُ ] (اِخ ) از فدائیان حسن صباح بود و عبدالرحمان قزوینی و مفتی اصفهانی و ابوالعلاء و جز آنان به کوشش وی بقتل رسیدند (در حدود سال 550 هَ . ق .). رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 2 جزء <span
رفیق قهستانیلغتنامه دهخدارفیق قهستانی . [رَ ق ِ ق ُ هَِ ] (اِخ ) از فدائیان ملاحده و قاتل امیرتوسن ملکشاهی است بسال 488 هَ . ق . (یادداشت مؤلف ). رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 2 جزء 4 ص <span class="h
رفیق هندیلغتنامه دهخدارفیق هندی . [ رَ ق ِ هَِ ] (اِخ ) داتارام . از گویندگان متأخر فارسی زبان هند و خود بت پرست بود. بیت زیر از اوست :با دوست دشمنی و به دشمن تو دوستی ای وای بر کسی که بود دوستدار تو. (از قاموس الاعلام ترکی ج 3).
خجسته رفیقلغتنامه دهخداخجسته رفیق . [ خ ُ ج َ ت َ / ت ِ رَ ] (اِ مرکب ) رفیق خجسته . رفیق مبارک . رفیق خوش خصال . رفیق نکوسیرت : گفت با بشر کای خجسته رفیق باز پرسم بگو که از چه طریق .نظامی .
حسین رفیقلغتنامه دهخداحسین رفیق . [ ح ُ س َ ن ِ رَ ] (اِخ ) اصفهانی شاعر معروف به ملاحسین سبزی فروش متخلص به رفیق . دیوانش شش هزار بیت شعر دارد و نسخه اش در بریتیش موزیوم هست . وی معاصر هاتف بود و در 1212 هَ . ق . درگذشت . (ذریعه ج 9</sp
نارفیقلغتنامه دهخدانارفیق . [ رَ ] (ص مرکب ) نادوست . ناجوانمرد. که نارفاقتی کند. که شرایط دوستی و رفاقت به جا نیارد. که دوستی و رفاقت را رعایت نکند.
هم رفیقلغتنامه دهخداهم رفیق . [ هََ رَ] (ص مرکب ) در اصطلاح علم فتوت کسانی را گویند که منسوب به یک پدر یا یک جد باشند. رجوع به هم پدر شود.