لغتنامه دهخدا
رموء. [ رُ ] (ع مص ) آرام کردن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ). آرام گرفتن در جایی . (ناظم الاطباء). || به یک جای ماندن شتران . (از منتهی الارب ). اقامت کردن شتر در جایی . (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة). رَم ْء. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (معجم متن اللغة). || زیاده ش
