لغتنامه دهخدا
رمایا. [ رَ ] (ع اِ) ج ِ رَمی ّ. ابرپاره های کوچک یا ابر بزرگ قطره ٔ سخت بار. (منتهی الارب ) (آنندراج ). قطعه های کوچک ابر یا ابر بزرگ قطره ٔ سخت بار که از ابرهای بعد از تخفیف گرما و پائیز باشد. (از اقرب الموارد). || ج ِ رَمیّة، بمعنی شکار به تیر افکنده . (از منتهی الارب ). ش
