روبستهلغتنامه دهخداروبسته . [ ب َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) روگرفته . حجاب بر چهره داشته . نقاب بر صورت افکنده : خوبرویان گشاده رو باشندتو که روبسته ای مگر زشتی ؟! سعدی .و رجوع به رو بستن شود.
روبستهفرهنگ فارسی عمیدآنکه یا آنچه دارای پوشش باشد؛ روپوشیده: ◻︎ خوبرویان گشادهرو باشند / تو که روبستهای مگر زشتی (سعدی: لغتنامه: روبسته).
گشاده رولغتنامه دهخداگشاده رو. [ گ ُ دَ / دِ ] ص مرکب ) روباز مقابل روبسته . چهره ٔ روپوش نگرفته . بی حجاب : خوبرویان گشاده رو باشندتو که روبسته ای مگر زشتی ؟ سعدی .اما در خلوت با خاصان گشاده رو و خوشخ
رو بستنلغتنامه دهخدارو بستن . [ ب َت َ ] (مص مرکب ) رو گرفتن . حجاب بر چهره گرفتن . رجوع به روبسته شود. || زفت شدن و غلظت پیدا کردن روی مایعی چون شیر و آش و ماست پس از سرد شدن و غیره . (یادداشت مؤلف ). || صاحب آنندراج ذیل رو بستن دماغ گوید: مرادف گرفتن است : دماغم بس
فروبستهلغتنامه دهخدافروبسته . [ ف ُ ب َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) بسته . گره خورده . مقابل گشوده : بود آیا که در میکده ها بگشایندگره از کار فروبسته ٔ ما بگشایند؟ حافظ.رجوع به فروبستن شود.
دیوفروبستهلغتنامه دهخدادیوفروبسته . [ وْ ف ُ ب َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) دیوزده . دیودید. (آنندراج ). رجوع به دیودید و دیودیده شود.