روجلغتنامه دهخداروج . (اِ) بر وزن و معنی روز است که بعربی نهار خوانند. (برهان قاطع). بمعنی روز است و در لغت تبری و دری جیم با زاء تبدیل می یابد، و رازی را که منسوب به شهر ری است راجی گویند. (آنندراج ) : به شهر ری به منبر بر یکی روج همی گت واعظک زین هرزه لایی <
روجلغتنامه دهخداروج . (اِخ ) ناحیه ای است از نواحی حلب که بین حلب و معرة واقع است . (از معجم البلدان ).
روجلغتنامه دهخداروج . [ رَ ] (ع مص ) زود انجام گرفتن کاری . (از اقرب الموارد) (از المنجد). || رایج بودن متاع . رواج . (از المنجد). در اقرب الموارد به این معنی تنها رواج آمده . روایی . (لغت محلی شوشتر نسخه ٔ خطی ). || در هم آمیختن بادها چنانکه دانسته نشود از کجا می آیند. (از المنجد). || (اِمص
داغ‌نشئگیrushواژه‌های مصوب فرهنگستانحسی لذت‌بخش و عمیق و فوری همراه با سرخ شدن صورت که بعد از تزریق موادی نظیر هروئین و کوکائین و مورفین به وجود می‌آید
جوش 1rashواژه‌های مصوب فرهنگستانبثورات موقتی بر روی پوست که معمولاً با سرخی یا خارش همراه باشد متـ . دانه 3
بالارَسreach stackerواژه‌های مصوب فرهنگستانخودروِ بارکش با تجهیزاتی برای بلند کردن و روی هم چیدن و جابه‌جایی هم‌زمان چند بارگُنج
پرتابه‌های دهانۀ برخوردیcrater raysواژه‌های مصوب فرهنگستانپرتابههایی که پراکنش آنها تا شعاع ده برابر قطر یک دهانۀ برخوردی تازه گستردگی دارد
پرتوهای پیرامحوریparaxial raysواژه‌های مصوب فرهنگستانپرتوهای نوری که مسیرهای آنها بسیار نزدیک به محور اپتیکی و تقریباً موازی با آن است
روجلیملغتنامه دهخداروجلیم . [ ] (اِخ ) شهری است در اراضی جلعاد که برزلای بدانجا منسوب بود. (قاموس کتاب مقدس ).
روجومیدلغتنامه دهخداروجومید. [ ] (اِخ ) ابونصر. از بزرگان متقدم اصفهان است . (ترجمه ٔ محاسن اصفهان ص 124).
روجینهلغتنامه دهخداروجینه . [ ج َ ن َ ] (اِخ ) از دیههای تنکابن است . (مازندران و استرآباد رابینو ص 107 و ترجمه ٔ آن ص 145).
روجالغتنامه دهخداروجا. (اِخ )دهی است از دهستان گلیجان شهرستان شهسوار واقع در 16هزارگزی جنوب غربی شهسوار و 5هزارگزی جنوب راه شوسه ٔ شهسوار به رامسر. در دشت واقع است و هوایی معتدل مرطوب دارد. سکنه ٔ آن <span class="hl" dir="ltr
روچلغتنامه دهخداروچ . (اِ) بمعنی روز است و در لغت تبری و دری جیم با زا تبدیل می یابد. (انجمن آرا). روج . رجوع به روج و روز شود : ویته سردر بیابانم شو و روچ سرشک از دیده بارانم شو و روچ نه تو دیرم نه جانم میکرو دردهمی زانم که نالانم شو و روچ .<p cla
قسطونلغتنامه دهخداقسطون . [ ق ُ ] (اِخ ) دژی است از توابع حلب . (از منتهی الارب ). قلعه ای است در روج از توابع حلب . ابوعلی حسن بن علی بن ملهم عقیلی در اینجا فرودآمد و آن را ویران ساخت . (معجم البلدان ).
روجلیملغتنامه دهخداروجلیم . [ ] (اِخ ) شهری است در اراضی جلعاد که برزلای بدانجا منسوب بود. (قاموس کتاب مقدس ).
روجومیدلغتنامه دهخداروجومید. [ ] (اِخ ) ابونصر. از بزرگان متقدم اصفهان است . (ترجمه ٔ محاسن اصفهان ص 124).
روجینهلغتنامه دهخداروجینه . [ ج َ ن َ ] (اِخ ) از دیههای تنکابن است . (مازندران و استرآباد رابینو ص 107 و ترجمه ٔ آن ص 145).
روجالغتنامه دهخداروجا. (اِخ )دهی است از دهستان گلیجان شهرستان شهسوار واقع در 16هزارگزی جنوب غربی شهسوار و 5هزارگزی جنوب راه شوسه ٔ شهسوار به رامسر. در دشت واقع است و هوایی معتدل مرطوب دارد. سکنه ٔ آن <span class="hl" dir="ltr
دانج ابروجلغتنامه دهخدادانج ابروج . [ ن َ ج ِ اَ رُ ] (معرب ، اِ مرکب ) معرب دانه ٔ امرود. انچوچک . رجوع به انچوچک شود.حبی است که آنرا بشیرازی انجکک گویند و از کوه گیلویه که از ولایت فارس است آورند. (برهان ) (آنندراج ). کشمش کولی . فلفل سفید. فلفل ابیض . قرطم هندی . حکیم مؤمن آرد: در اصفهان انچکک
دروجلغتنامه دهخدادروج . [ دَ ] (ع ص ) باد تند و تیز، گویند: ریح دروج ، و نیز قدح یا سهم دروج ؛ تیر سریعو تند و تیز. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
دروجلغتنامه دهخدادروج . [ دُ ] (ع مص ) رفتن . (از منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ). مشی .(از اقرب الموارد). || به آخر رسیدن قوم .(از منتهی الارب ). درگذشتن و منقرض شدن قوم . (از اقرب الموارد). || در مثل است : أکذب من دَب ّو دَرَج ؛ یعنی دروغگوترین زندگان و مردگان . (از منتهی الارب ) (از اق
