ریس

ris

معنی

۱. = ریسیدن
۲. ریسنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): پشم‌ریس، نخ‌ریس.

جست‌وجوی دقیق

ریس

لغت‌نامه دهخدا

ریس . [ ] (اِ) مسکوکی است در برزیل . (یادداشت مؤلف ).

ریس

ریس . [ رَ ] (ع مص ) خرامیدن . (از فرهنگ جهانگیری ) (برهان ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (تاج المصادر بیهقی ). || ضبط کردن چیزی را و چیره شدن بر آن . || برترین قومی گشتن و مهتر شدن و بلند گردیدن بر ایشان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

ریس

لغت‌نامه دهخدا

ریس . [ رَی ْ ی ِ ] (ع ص ،اِ) مهتر و سرور. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

ریس

لغت‌نامه دهخدا

ریس . (اِ) شوربای غلیظی که بر بالای پلاو و کشک و مانند آن ریزند. (برهان ) (از فرهنگ جهانگیری ) (ناظم الاطباء). || هریسه و حلیمی که هنوز پخته نشده و آبکی بود. (ناظم الاطباء) (از برهان ) (از شعوری ج 2 ص 18). حل

ریس

لغت‌نامه دهخدا

ریس . (اِ) قهر وغضب و خشم . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جهانگیری ). || قوت و زور. (ناظم الاطباء). || ریس در کلمه ٔ «اسب ریس » مبدل ریس به معنی راه است . رجوع به اسب ریس شود. || زبردستی . || صدای گوش . || نمونه . || نقشه ٔزردوزی . (ناظم الاطباء). || ریسمان . نخ .- <span class

جست‌وجوی هم‌آوا

پیش‌رس

scratch race, scratch 1

واژه‌های مصوب فرهنگستان

یکی از مسابقات راهه که برای مردان در پانزده کیلومتر و برای زنان در ده کیلومتر برگذار می‌شود و در آن برنده رکاب‌زنی است که زودتر از خط پایان عبور کند

امدادی

madison, American race, madison race

واژه‌های مصوب فرهنگستان

یکی از مسابقات راهه که به‌صورت هم‌آغاز برگزار می‌شود و در آن تیم‌ها هرکدام با دو دوچرخه‌سوار شرکت می‌کنند تا به‌تناوب جانشین یکدیگر شوند

ماهورنوردی۲

cross-country race, XC race

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فعالیت مفرح ورزشی در مسیرهای متنوع کوهستانی و جنگلی با دوچرخة کوهستان یا موتورهای مخصوص

مسابقۀ استقامت

distance race, long-distance race

واژه‌های مصوب فرهنگستان

1. مسابقه‌ای که در مسافت‌های طولانی معمول در یک رشتۀ ورزشی برگزار می‌شود 2. در دو و میدانی، هر یک از مسابقه‌هایی که مسافت آن بیش از 3000 متر باشد

بازمصرف

reuse

واژه‌های مصوب فرهنگستان

استفادۀ مجدد از مواد برای جبران کمبود یا صرفه‏جویی

جست‌وجوی مشابه

ریستن،ریسیدن

گویش تهرانی

رستن پشم یا پنبه، به رشته درآوردن

ریسانی

لغت‌نامه دهخدا

ریسانی . (ص نسبی ) منسوب است به ریسان که انتساب اجدادی است . (از انساب سمعانی ).

ریسندگی

لغت‌نامه دهخدا

ریسندگی . [ س َ دَ / دِ ] (حامص ) عمل رشتن و ریسیدن . بافندگی : کارخانه ٔ ریسندگی و بافندگی . (یادداشت مؤلف ).

ریسان

لغت‌نامه دهخدا

ریسان . [ رَ ی َ ] (ع مص ) رَیس . (ناظم الاطباء). خرامیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ). رجوع به ریس شود.

ریسنده

لغت‌نامه دهخدا

ریسنده . [ س َ دَ / دِ ](نف ) آنکه می ریسد و رشته می سازد. (ناظم الاطباء). عصاب (منتهی الارب ): غازلة؛ زن ریسنده . (منتهی الارب ).

جست‌وجوی متن

Reyes

دیکشنری انگلیسی به فارسی

ریس

rees

دیکشنری انگلیسی به فارسی

ریس

سپریس

فرهنگ فارسی عمید

= اسپ‌ریس

آشپاله

واژه‌نامه آزاد

صافی ،ریس گیر، ریسکش،

نخ تاب

فرهنگ فارسی معین

(نَ) (ص فا.) نخ ریس .

جست‌وجوی هم‌آغاز

ریسانی

لغت‌نامه دهخدا

ریسانی . (ص نسبی ) منسوب است به ریسان که انتساب اجدادی است . (از انساب سمعانی ).

ریسندگی

لغت‌نامه دهخدا

ریسندگی . [ س َ دَ / دِ ] (حامص ) عمل رشتن و ریسیدن . بافندگی : کارخانه ٔ ریسندگی و بافندگی . (یادداشت مؤلف ).

ریسان

لغت‌نامه دهخدا

ریسان . [ رَ ی َ ] (ع مص ) رَیس . (ناظم الاطباء). خرامیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ). رجوع به ریس شود.

ریسنده

لغت‌نامه دهخدا

ریسانیدن

لغت‌نامه دهخدا

ریسانیدن . [ دَ ] (مص ) رشتن کنانیدن . || انگیختن و تحریک و ترغیب کردن . || سعی کردن . (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی هم‌قافیه

دریس

لغت‌نامه دهخدا

دریس . [ دِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان کازرون . واقع در 10هزارگزی شمال باختری کازرون کنار راه شوسه ٔ کازرون به بوشهر، با 464 تن سکنه . آب آن از قنات و رودخانه ٔ شاپور تأمین می شود. (از

دریس

لغت‌نامه دهخدا

دریس . [ دَ ] (ع ص ) نعت از دروس ، دارس . (یادداشت مرحوم دهخدا). جامه ٔ کهنه . (منتهی الارب ). جامه و زره کهنه ، گویند درع دریس . (از اقرب الموارد). || (اِ) دم شتر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

دریس

لغت‌نامه دهخدا

دریس . [ دِ ] (اِ) دریش . (آنندراج ). نام بازیی است . نوعی از بازی . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). و رجوع به دریش شود.

دریس

لغت‌نامه دهخدا

دریس . [ دُ ] (اِخ ) نام دو ناحیه از نواحی قدیم یونان است یکی در نزدیکی تِسالیا که ناحیه ای کوهستانی است و دیگری در سواحل غربی آسیای صغیر که جزایر رُدس وکُس و غیره از جمله ٔ آن بشمار میرفته است . (ترجمه ٔ تمدن قدیم فوستل دکولانژ ص 476).

دست ریس

لغت‌نامه دهخدا

دست ریس . [ دَ ] (ن مف مرکب ) ریسمان و رشته ٔ با دست ریسیده شده . (ناظم الاطباء). رشته و ریسمان که به دوک ریشته اند نه به چرخ . (یادداشت مرحوم دهخدا) : عیسی اینک پیش کعبه بسته چون احرامیان چادری کان دست ریس دخت عمران آمده .<p class="author"

درپیوند

بیشتر بدانید

ریس

ris

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی مشابه

گویش تهرانی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌نامه آزاد

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا