زرتشتیلغتنامه دهخدازرتشتی . [ زَ ت ُ ] (ص نسبی ) زردشتی . منسوب به زرتشت . کسی که دارای دین زرتشت است . بهدین . (فرهنگ فارسی معین ). گبر. زردشتی بهدین . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). || آیین زرشت . دین زردشت . بهدینی . (فرهنگ فارسی معین ).
نقره خنگ زرتشتیلغتنامه دهخدانقره خنگ زرتشتی . [ ن ُ رَ / رِ خ ِ گ ِ زَ ت ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب عالمتاب است . (برهان قاطع) (آنندراج ).
زرتشتلغتنامه دهخدازرتشت . [ زَ ت ُ ](اِخ ) زردشت را... گویند که پیشرو و پیشوای آتش پرستان است . (برهان ) (آنندراج ). بمعنی زردشت . (جهانگیری ). یکی از نامهای شت زردشت . (ناظم الاطباء). اصل آن زَرَثوشتَرَ است . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). زردشت .نام شخصی است از نسل منوچهر. شاگرد افلادوس حکیم ک
زرتشتلغتنامه دهخدازرتشت . [زَ ت ُ ] (اِ) آفریده ٔ اول . || نفس کل . || نفس ناطقه . || عقل فلک عطارد. || عقل فعال . || رب النوع انسان . || راست گوی . || نور یزدان . (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). کلیه ٔ این معانی مجعول است . رجوع به زردشت شود. (حاشیه ٔ برهان چ معین ).
زرتشتفرهنگ نام‌ها(تلفظ: zartošt) زرتشت به معنی دارنده‌ی شتر زرد است ، زردشت ؛ (در اعلام) پیامبر ایران باستان از خانواده‌ای سپیتمه .
زرتشت آذرپادلغتنامه دهخدازرتشت آذرپاد. [ زَ ت ُ ذَ ] (اِخ ) موبدان موبد در زمان ساسانیان و پسر آذرپاد مهراسپندان است که غالب تاریخ نویسان قدیم او را با زرتشت ، مؤسس مزدیسنا اشتباه کرده اند. رجوع به خرده اوستا ص 35، 36 و <span class=
نقره خنگ زرتشتیلغتنامه دهخدانقره خنگ زرتشتی . [ ن ُ رَ / رِ خ ِ گ ِ زَ ت ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب عالمتاب است . (برهان قاطع) (آنندراج ).
هیربدفرهنگ فارسی معین(بَ) (اِ.) 1 - پیشوای دین زرتشتی . 2 - خدمتکار آتشکده . 3 - قاضی و مفتی زرتشتی .
نقره خنگ زرتشتیلغتنامه دهخدانقره خنگ زرتشتی . [ ن ُ رَ / رِ خ ِ گ ِ زَ ت ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب عالمتاب است . (برهان قاطع) (آنندراج ).
