زردچوبهلغتنامه دهخدازردچوبه . [ زَ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) عروق الصفر. (ناظم الاطباء). عروق الصباغین . عروق الزعفران . عروق الصفر. عروق اصفر. (از یادداشتهای بخط مرحوم دهخدا). زردچوبه . گیاه علفی و پایا از تیره ٔ زنجبیلها، جزو راسته ٔ تک لپه ای ها. این گیاه دارای
زردچوبهفرهنگ فارسی عمید۱. غدۀ زیرزمینی و زردرنگ گیاهی که به عنوان ادویه و دارو مصرف میشود؛ دارزرد.۲. گیاهی علفی با برگهای بیضیشکل که این غدهها در اطراف ساقۀ زیرزمینی آن تولید میشود.
زردچوبهفرهنگ فارسی معین( ~. بِ) (اِمر.) گیاهی علفی و پایا از تیرة زنجبیلی ها جزو راستة تک لپه ای ها. قسمت مورد استفادة این گیاه ریزوم آن است که پس از خارج کردن از زمین ریشه های آن را جدا ساخته و با آب می شویند. سپس در آب جوش قرار داده و در گرمای خورشید خشک می کنند؛ زرچوبه ، زردچوب ، زرده چوب و اصل الزعفران نیز می گویند.
زردچوبهگویش اصفهانی تکیه ای: zarčuva طاری: zarǰöva طامه ای: attâri / zarčuva طرقی: zarčöva کشه ای: zarǰöva نطنزی: zarčuva
زردچوبهگویش خلخالاَسکِستانی: zardajua دِروی: zardajua شالی: zardajua کَجَلی: zardajuvâ کَرنَقی: zardajowa کَرینی: zardajuya کُلوری: zradajua گیلَوانی: zardajua لِردی: zardajua
زردچوبهگویش کرمانشاهکلهری: zardažu:wa گورانی: zardažu:wa سنجابی: zardažu:wa کولیایی: zardažu:wa زنگنهای: zardažu:wa جلالوندی: zardažu:wa زولهای: zardažu:wa کاکاوندی: zardažu:wa هوزمانوندی: zardažu:wa