لغتنامه دهخدا
زرغونی . [زَ ] (ص نسبی ، اِ مرکب ) زرگونی . در پزشکی قدیم داروو معجونی است مرکب که در قوام قند ادویه را باریک کرده می آویزند. و آن پشت و گرده را قوت دهد و منی را بیفزاید. (فرهنگ فارسی معین ) (غیاث اللغات ) (از آنندراج ). و این مخفف زرگونی است چه آن رنگ و رو را مثل زر، سرخ و ر