زرمانلغتنامه دهخدازرمان . [ زَ ] (اِخ ) از قرای سمرقند است که تا سمرقند هفت فرسخ فاصله دارد. (از معجم البلدان ). نام قریه ای به سمرقند. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
زرمانلغتنامه دهخدازرمان . [ زَ ] (اِخ ) نام ابراهیم علیه السلام . (برهان ) (آنندراج ). یکی از نامهای حضرت ابراهیم خلیل . (ناظم الاطباء). رجوع به زروان شود.
جرمانلغتنامه دهخداجرمان . [ ] (اِخ ) نام یکی از پانزده پاره دیه که با ساختن خانه ها بهم پیوست و شهر اصفهان شد و محلتها را بدان نام دیه ها بازخوانند. (از مجمل التواریخ و القصص ص 524).
جرمانلغتنامه دهخداجرمان . [ ج َ ] (اِخ ) تلفظ ترکی آلمان و ژرمن . رجوع به آلمان و ژرمن و قاموس الاعلام ترکی شود.
جرمانلغتنامه دهخداجرمان . [ ج ِ ] (ع اِ) تن . (منتهی الارب ). تن و بدن .(ناظم الاطباء). جسم حیوان و جز آن . (از اقرب الموارد). جِرم . (اقرب الموارد). جُرمان . (ناظم الاطباء).
جرمگانلغتنامه دهخداجرمگان . [ ] (اِخ ) شهرکی است [ از خراسان ] با کشت و برز بسیار و آبادان و اندر میان کوه و دشت نهاده از حدود نیشابور است . (از حدود العالم چ دانشگاه ص 90). و رجوع به جرمغان و جرمقان شود.
زرمانیلغتنامه دهخدازرمانی . [ زَ ] (اِخ ) محمدبن موسی الزّرمانی ، مکنی به ابوبکر که از محمدالمسیح الکیشی روایت دارد و محمدبن محمد ابن حمویه الکرجی الصغدی از او روایت کرده است . (از معجم البلدان ). رجوع به ماده ٔ قبل و زرمان شود.
زرمانیلغتنامه دهخدازرمانی . [ زَ ] (ص نسبی ) منسوب است به زرمان که از قرای سمرقند می باشد... (از انساب سمعانی ). رجوع به زرمان و ماده ٔ بعد شود.
زرمانقةلغتنامه دهخدازرمانقة. [ زُ ن ِ ق َ ] (معرب ، اِ) جبه ای است از صوف ، بی آستین . معرب اشتربانه ؛ یعنی کالای شتربان . و بعضی گفته اند که آن عبری است . و فی الحدیث : ان موسی اتی فرعون و علیه زرمانقة. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به المعرب جوالیقی ص <
زربانلغتنامه دهخدازربان . [ زَ ] (اِ) پیر سالخورده را گویند. (برهان ). پیر فرتوت . (انجمن آرا) (آنندراج ). پیر سالخورده . (ناظم الاطباء). مصحف «زرمان ». (حاشیه ٔ برهان چ معین ). رجوع به زر، زال و زرمان شود.
زرملغتنامه دهخدازرم . [ زَ ] (اِ) پیر فرتوت را گویند. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ رشیدی ). و در مؤید زربان (به بای موحده ) گفته . (فرهنگ رشیدی ). پیر بود. (اوبهی ). پهلوی «زرمان » (پیری ). (حاشیه ٔ برهان چ معین ) : انگست چو زرمان تهی از عشق گران است
زرفانلغتنامه دهخدازرفان . [ زَ ] (اِ) پیر فرتوت کهن سال بود. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). مصحف زرمان . (حاشیه ٔ برهان چ معین ).
زربانلغتنامه دهخدازربان . [ زَ ] (اِخ ) زرفان . زرمان . نام حضرت ابراهیم (ع ) است . (برهان ) (ناظم الاطباء). شیخ الانبیاء ابراهیم خلیل علیه السلام است . (انجمن آرا) (آنندراج ). بر اثر وفق دادن نابجا و تخلیط افکار ایرانی با معتقدات و اساطیر سامی «زروان » (که به زرمان و زربان تصحیف شده ) با ابرا
زرمانیلغتنامه دهخدازرمانی . [ زَ ] (اِخ ) محمدبن موسی الزّرمانی ، مکنی به ابوبکر که از محمدالمسیح الکیشی روایت دارد و محمدبن محمد ابن حمویه الکرجی الصغدی از او روایت کرده است . (از معجم البلدان ). رجوع به ماده ٔ قبل و زرمان شود.
زرمانیلغتنامه دهخدازرمانی . [ زَ ] (ص نسبی ) منسوب است به زرمان که از قرای سمرقند می باشد... (از انساب سمعانی ). رجوع به زرمان و ماده ٔ بعد شود.
زرمانقةلغتنامه دهخدازرمانقة. [ زُ ن ِ ق َ ] (معرب ، اِ) جبه ای است از صوف ، بی آستین . معرب اشتربانه ؛ یعنی کالای شتربان . و بعضی گفته اند که آن عبری است . و فی الحدیث : ان موسی اتی فرعون و علیه زرمانقة. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به المعرب جوالیقی ص <
