زنجانلغتنامه دهخدازنجان . [ زَ ] (اِخ ) بخش حومه ٔ شهرستان زنجان است که از چهار دهستان بنام حومه ، ایجرود، زنجانرود، سلطانیه و 302 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل یافته و ناحیه ای کوهستانی سردسیر است و در حدود120000 تن سکنه دارد و راه
زنجانلغتنامه دهخدازنجان . [ زَ ] (اِخ ) شهری است به آذربایجان . (منتهی الارب ) (آنندراج ). شهر حاکم نشین ولایت خمسه که میانه ٔ قزوین و میانج واقع شده است .(ناظم الاطباء). نام شهری میان قزوین و تبریز و آنرا خمسه نیز گویند. و لقب آن دارالسعاده بود و قلمتراش و ملیله کاری آن بخوبی مشهور است . (از
زنجانلغتنامه دهخدازنجان . [ زَ ] (اِخ ) شهرستان زنجان یکی از شهرستانهای استان یکم کشور است و از شمال به خطالرأس سلسله ٔ جبال اصلی البرز بین طارم و گیلان واز خاور به شهرستان قزوین و از باختر به شهرستان میانه و از جنوب به شهرستان همدان محدود میباشد. این شهرستان بطور کلی کوهستانی و هوای آن در بخ
جنجانلغتنامه دهخداجنجان . [ ج ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان فهلیان و ممسنی شهرستان کازرون واقع در 5هزارگزی شمال باختری فهلیان و 3هزارگزی رودخانه ٔفهلیان . موقع جغرافیایی آن دامنه و هوای آن گرمسیری مالاریایی است . سکنه ٔ آن <spa
جنجانلغتنامه دهخداجنجان . [ ج َن ْ ن َ ](اِخ ) نام شهری است بفارس ، و گویند خنجان است با خاء. (معجم البلدان ) (مرآت البلدان ج 4 ص 269) (مراصد).
جامع زنجانلغتنامه دهخداجامع زنجان . [ م ِ ع ِ زَ ] (اِخ ) مؤلف مرآت البلدان گوید: چندین مسجد در این شهر هست که صدق جامع بر آنها درست آید و از همه معتبرتر مسجدی است که عبداﷲ میرزای دارا آن را بسال 1237 هَ .ق . بنا کرده است و موقوفاتی از قبیل قیصیریه و قریه و حمام د
جنجنلغتنامه دهخداجنجن . [ ج ِ ج ِ / ج َ ج َ ] (ع اِ) استخوان سینه . (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء) (آنندراج ). ج ، جناجن . (اقرب الموارد) (آنندراج ). رجوع به جنجون شود.
زنجانبرلغتنامه دهخدازنجانبر. [ زَ جام ْ ب َ ] (اِخ ) دهی ازدهستان قهرود است که در بخش قمصر کاشان واقع است و 400 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).
زنجانرودلغتنامه دهخدازنجانرود. [ زَ ] (اِخ ) یکی از دهستانهای چهارگانه ٔ بخش حومه ٔ شهرستان زنجان است . این دهستان در جهت باختری شهر زنجان و در طول دره ٔ زنجانرود واقع است و از سه بلوک بنام زنجانرود با 57 آبادی چای پاره با 17 آبا
زنجانهلغتنامه دهخدازنجانه . [ زَ ن َ ] (اِخ ) دهی از دهستان ارسکنار است که در بخش پلاست شهرستان ماکو واقع است و 242 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
زنجانیلغتنامه دهخدازنجانی . [ زَ ] (اِخ ) سعید الوهاب بن ابراهیم بن عبدالوهاب الخزرجی الزنجانی از علمای عربیة. او راست : 1 - تصریف العزی در صرف . 2 - الهادی ، در نحو. 3 - معیار النظار فی علوم ا
زنجانبرلغتنامه دهخدازنجانبر. [ زَ جام ْ ب َ ] (اِخ ) دهی ازدهستان قهرود است که در بخش قمصر کاشان واقع است و 400 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).
زنجانرودلغتنامه دهخدازنجانرود. [ زَ ] (اِخ ) یکی از دهستانهای چهارگانه ٔ بخش حومه ٔ شهرستان زنجان است . این دهستان در جهت باختری شهر زنجان و در طول دره ٔ زنجانرود واقع است و از سه بلوک بنام زنجانرود با 57 آبادی چای پاره با 17 آبا
زنجانهلغتنامه دهخدازنجانه . [ زَ ن َ ] (اِخ ) دهی از دهستان ارسکنار است که در بخش پلاست شهرستان ماکو واقع است و 242 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
زنجانیلغتنامه دهخدازنجانی . [ زَ ] (اِخ ) سعید الوهاب بن ابراهیم بن عبدالوهاب الخزرجی الزنجانی از علمای عربیة. او راست : 1 - تصریف العزی در صرف . 2 - الهادی ، در نحو. 3 - معیار النظار فی علوم ا
زم البازنجانلغتنامه دهخدازم البازنجان .[ زُم ْ مُل ْ زَ / زِ ] (اِخ ) رم بیزنجان . رم بازنجان . جایی در حوالی بیضای فارس که محمدبن واصل از یعقوب لیث شکست سختی دید. مرحوم بهار در حاشیه ٔ ص 227 تاریخ سیستان آرد: «... زم و یا «رم بازنجا
ارزنجانلغتنامه دهخداارزنجان . [ اَ زَ ] (اِخ ) ارزنگان . ارذنکان . (معجم البلدان ). شهریست به روم . (منتهی الأرب ). شهریست طیب و مشهور و نزه و پرنعمت و جمعیت . و آن از بلاد ارمینیه است و واقع است بین بلادالروم و خلاط نزدیک به ارزن الروم و غالب اهل آن ارمنی باشند و مسلمانان نیز در آنجا سکنی دارن
بازنجانلغتنامه دهخدابازنجان . [ ] (اِخ ) نام تیره ای از عشایر کرد. بنابر مسطورات فارسنامه ، یکی از عشایر شبانکاره «رم -البازنجان » بوده که همان بازرنگی است . مسعودی در مروج الذهب آنجا که طوایف کرد را برمیشمارد نام «مادنجان » را ذکر کرده است . در التنبیه و الاشراف (چ اروپا ص <span class="hl" dir=
جامع زنجانلغتنامه دهخداجامع زنجان . [ م ِ ع ِ زَ ] (اِخ ) مؤلف مرآت البلدان گوید: چندین مسجد در این شهر هست که صدق جامع بر آنها درست آید و از همه معتبرتر مسجدی است که عبداﷲ میرزای دارا آن را بسال 1237 هَ .ق . بنا کرده است و موقوفاتی از قبیل قیصیریه و قریه و حمام د
