جعذریلغتنامه دهخداجعذری . [ ج َ ذَ ] (ع ص ) بسیارخوار. (منتهی الارب ). اکول . لتنبر. لتنبار. شکم خواره . شکم پرست . پرخور.
جحدریلغتنامه دهخداجحدری . [ ج َ دَ ] (اِخ ) کامل بن طلحة بصری ، مکنی به ابویحیی به این اسم مشهور است . او در بغداد سکونت داشت و از مالک و لیث بن سعد روایت میکرد و حنبل بن اسحاق از او روایت میکند. وی در حدیث نرمش دارد. او به سال 231 هَ . ق . و به روایتی <span c
جحدریلغتنامه دهخداجحدری . [ ج َ دَ ] (ص نسبی ) منسوب است به جحدر که نام مردی است . (از الانساب سمعانی ).
جحدریلغتنامه دهخداجحدری . [ ج َ دَ ] (اِخ ) مالک بن مسمع. از علما یا اشراف بصره و منسوب به جحدر، ربیعةبن ضبیعةبن قیس ... است . رجوع به لباب الانساب شود.
