زیره

zire

معنی

گیاهی علفی و یک‌ساله، با ساقه‌های سبز، برگ‌های بریدۀ باریک، گل‌های سفید کوچک، و تخم‌های ریز و معطر که به عنوان چاشنی غذا و دارو مصرف می‌شود.
⟨ زیرهٴ رومی: (زیست‌شناسی) = کراویا

جست‌وجوی دقیق

زیره

لغت‌نامه دهخدا

زیره . [ رَ / رِ ] (اِ) مقابل رویه . جزء زیرین کفش که از سوئی با کف و از سوئی با زمین مماس شود. وبه ندرت بمعنی آستر و بطانه نیز آرند. (یادداشت بخطمرحوم دهخدا). || آهنگی است در موسیقی .

زیره

لغت‌نامه دهخدا

زیره . [ رَ ] (اِخ ) رجوع به زیرا شود.

زیره

فرهنگ فارسی عمید

گیاهی علفی و یک‌ساله، با ساقه‌های سبز، برگ‌های بریدۀ باریک، گل‌های سفید کوچک، و تخم‌های ریز و معطر که به عنوان چاشنی غذا و دارو مصرف می‌شود.&lang; زیرهٴ رومی: (زیست‌شناسی) = کراویا

زیره

فرهنگ فارسی عمید

۱. قسمت زیرین چیزی.۲. آنچه در زیر رویۀ کفش دوخته می‌شود.

زیره

لغت‌نامه دهخدا

زیره .[ رَ / رِ ] (اِ) تخمی است معروف که به عربی کمون خوانند، بهترین آن زیره ٔ کرمانی است و گوشت بزان کرمان به از بلاد دیگر است که اغلب به زیره چرند. معجونی که جزو اعظم آن زیره باشدمعجون کمونی خوانند. (آنندراج ) (از انجمن آرا). کمون . تخم گیا

جست‌وجوی هم‌آوا

جیره جیره هکاردن

گویش مازنی

آواز جمعی پرندگان

مادر فولاد زره،ننه فولاد زره

گویش تهرانی

زن سلیطه

جیره

لغت‌نامه دهخدا

جیره . [ رَ / رِ ] (اِ) طعام راتبه . (غیاث اللغات ). راتبه ٔ هر روز که بمردم فوج و غیره دهند. (آنندراج ). مقدار محدود و معین از مواد غذایی که روزانه یا هفتگی یا ماهیانه یا سالانه بکسی دهند، مقابل مواجب که نقدینه است ومقابل علیق . (یادداشت مرح

جیرة

لغت‌نامه دهخدا

جیرة. [ ج َ ی َ رَ ] (ع اِ) ج ِ جار. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). همسایگان . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ترتیب عادل بن علی ). رجوع به جار شود.

زپره

لغت‌نامه دهخدا

زپره . [ زَ پ َ رَ / رِ ] (اِ) سیماب و جیوه . (ناظم الاطباء) (شعوری ). رجوع به زاوق شود.

جست‌وجوی مشابه

زیرهموندگان

subassemblage

واژه‌های مصوب فرهنگستان

مجموعه‌ای از دست‌ساخته‌ها که بر فعالیت مشخص گروهی از مردمان دورۀ باستان دلالت دارد

شاه زیره

لغت‌نامه دهخدا

شاه زیره . [ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) زیره ٔ بزرگ . (برهان قاطع) (آنندراج ). || نام کرویا است که آن را کراویه و نانخواه خوانند و زیره ٔ رومی همان است . (برهان قاطع). زیره ٔ کرمانی است که کمون نامند. زیره ٔ رومی . کراویا. کراویه . نانخواه . کمون .

زیره آب

لغت‌نامه دهخدا

زیره آب . [ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) کنایه از فریب دادن است . (گنجینه ٔ گنجوی ) : نبینی که در گرمی آفتاب حرام است بر زیره جز زیره آب . نظامی .رجوع به ماده ٔ بعد شود.

زیره جیگ

لغت‌نامه دهخدا

زیره جیگ . [ رِ ] (اِخ ) دهی از دهستان حومه ٔ بخش شاهپور است که در شهرستان خوی واقع است و 205 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).

ده زیره

لغت‌نامه دهخدا

ده زیره . [ دِه ْ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان کاشان . واقع در 39هزارگزی جنوب خاوری کاشان . دارای 460 تن سکنه است . آب آن از قنات تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span cla

جست‌وجوی متن

caraway

دیکشنری انگلیسی به فارسی

زیره سیاه، زیره، درخت زیره

caraways

دیکشنری انگلیسی به فارسی

کرگدن ها، زیره، زیره سیاه، درخت زیره

cumin

دیکشنری انگلیسی به فارسی

زیره، زیره سبز

کرويا

دیکشنری عربی به فارسی

زيره سياه , درخت زيره

cumins

دیکشنری انگلیسی به فارسی

cumins، زیره، زیره سبز

جست‌وجوی هم‌آغاز

زیره آب دادن

لغت‌نامه دهخدا

زیره آب دادن . [ رَ / رِ دَ ] (مص مرکب ) فریب دادن و وعده ٔ دروغ نمودن ، چه زیره را بوعده ٔ آب فریب داده پرورش دهند. (از فرهنگ رشیدی ). کنایه از فریب دادن و وعده ٔ دروغ کردن . (آنندراج ) : زیره آبی دادشان گیتی و ای

زیره آب

لغت‌نامه دهخدا

زیره آب . [ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) کنایه از فریب دادن است . (گنجینه ٔ گنجوی ) : نبینی که در گرمی آفتاب حرام است بر زیره جز زیره آب . نظامی .رجوع به ماده ٔ بعد شود.

زیره جیگ

لغت‌نامه دهخدا

زیره جیگ . [ رِ ] (اِخ ) دهی از دهستان حومه ٔ بخش شاهپور است که در شهرستان خوی واقع است و 205 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).

زیره با

فرهنگ فارسی عمید

= زیربا

زیرهموندگان

subassemblage

واژه‌های مصوب فرهنگستان

مجموعه‌ای از دست‌ساخته‌ها که بر فعالیت مشخص گروهی از مردمان دورۀ باستان دلالت دارد

جست‌وجوی هم‌قافیه

دزیره

لغت‌نامه دهخدا

دزیره . [ دِ رِ ] (اِخ ) دختر فرانسوا کلاری تاجر حریرفروش مارسی (فرانسه )که نخست محبوب ناپلئون بناپارت بود سپس زن برنادوت و ملکه ٔ سوئد گردید. وی قهرمان رمان «دزیره » بقلم «آن ماری سلینکو» است که به فارسی هم ترجمه شده است .

دزیره

لغت‌نامه دهخدا

دزیره . [ دِ رِ ] (اِخ ) دختردیدیه پادشاه لمبارها و نخستین زوجه ٔ شارلمانی که در سال 771 م . مطلقه شد.

دوزیره

لغت‌نامه دهخدا

دوزیره . [ دُ رَ / رِ ] (اِمرکب ) نوعی از برنج . (ناظم الاطباء) (از آنندراج ).

خزیره

لغت‌نامه دهخدا

خزیره . [ خ َ رَ ] (ع اِ) قسمی از آش و آبگوشت . (ناظم الاطباء). اردهاله از شیر و روغن . (زمخشری ). سبوساب . (مجمل اللغة). سبوسابه . (یادداشت بخط مؤلف ).

شاه زیره

لغت‌نامه دهخدا

شاه زیره . [ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) زیره ٔ بزرگ . (برهان قاطع) (آنندراج ). || نام کرویا است که آن را کراویه و نانخواه خوانند و زیره ٔ رومی همان است . (برهان قاطع). زیره ٔ کرمانی است که کمون نامند. زیره ٔ رومی . کراویا. کراویه . نانخواه . کمون .

ترجمه مقاله