ساب

لغت‌نامه دهخدا

ساب . (اِخ ) نام پسر ادریس نبی بوده و خود مردی دانا و حکیم . عقیده ٔ بعضی این است که نخستین پیغمبر آدم صفی و آخرین ساب بن ادریس است . وی و پیروان وی بپرستش کواکب خاصه آفتاب و ماه پرداختند و این طایفه را صابئین خوانند. و صاب معرب است . و یوز اسپ حکیم بعد از وی بعهد تهمورس این

فرهنگ مترادف و متضاد

واژه‌های مصوب فرهنگستان

پلاسمایی متشکل از کوارک و گلوئون و فوتون و نوترینو و برخی ذرات دیگر که در آغاز پیدایش در تعادل گرمایی بوده‌اند

واژه‌های مصوب فرهنگستان

محلول آبی نسبتاً غلیظ که حاوی موادی با قابلیت تبدیل به ژلاتین است

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دارای قیمتی پایین

واژه‌های مصوب فرهنگستان

هرنوع پوسیدگی که به برون‌چوب محدود میشود

واژه‌های مصوب فرهنگستان

پارامتری از یک توزیع فراوانی که با چولگی (skewness) یا کشیدگی (kurtosis) توزیع یا به‌طورکلی هر معیار توصیف‌کنندۀ شکل عمومی توزیع، مرتبط است

گویش تهرانی

سرسایه ،آفتابگیر ،کوچه و راهرو سرپوشیده

لغت‌نامه دهخدا

سابری . [ ب ِرْ ری ] (اِخ ) مسدوس بن حبیب قیسی بیاع السابری بصری از محدثان است . (از سمعانی ).

لغت‌نامه دهخدا

سابینوس . (اِخ ) ماسوریوس . حقوق دان رومی است که در قرن اول میلادی میزیست و کتب متعددی تألیف کرده است .

لغت‌نامه دهخدا

ساباطی . (اِخ ) بکربن احمد فقیه ساباطی اسروشنی مکنی به ابوالحسن مقیم سمرقند و از محدثان است . رجوع به انساب سمعانی و معجم البلدان یاقوت شود.

لغت‌نامه دهخدا

سابری . [ ب ِ ] (اِخ ) محمدبن عبدالعزیز عدوی قرشی صاحب السابری . معروف به صاعقه ، از مردم بغداد از محدثان است . (سمعانی ).

گویش مازنی

کشک ساب

گویش تهرانی

ساب زدن ،تیز کردن

واژه‌های مصوب فرهنگستان

وسیله‌ای برای برداشتن آج‌های رویه، پیش از ساب‌زنی

واژه‌های مصوب فرهنگستان

وسیله‌ای برای آسیا کردن قهوه متـ . قهوه‌ساب

گویش تهرانی

ظرف سفالین، تشت، لاوک،تغار ،کشک ساب

لغت‌نامه دهخدا

سابری . [ ب ِرْ ری ] (اِخ ) مسدوس بن حبیب قیسی بیاع السابری بصری از محدثان است . (از سمعانی ).

لغت‌نامه دهخدا

سابینوس . (اِخ ) ماسوریوس . حقوق دان رومی است که در قرن اول میلادی میزیست و کتب متعددی تألیف کرده است .

لغت‌نامه دهخدا

ساباطی . (اِخ ) بکربن احمد فقیه ساباطی اسروشنی مکنی به ابوالحسن مقیم سمرقند و از محدثان است . رجوع به انساب سمعانی و معجم البلدان یاقوت شود.

لغت‌نامه دهخدا

سابری . [ ب ِ ] (اِخ ) محمدبن عبدالعزیز عدوی قرشی صاحب السابری . معروف به صاعقه ، از مردم بغداد از محدثان است . (سمعانی ).

لغت‌نامه دهخدا

سابری . [ ب ِ ] (اِخ ) محمدبن مغیرةبن نصر مکنی به ابوعلی . از محدثان است . (سمعانی ).

لغت‌نامه دهخدا

حد و حساب . [ ح َدْ دُ ح ِ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) حد و اندازه . حد و مرز. حد و مر. حد و حصر. رجوع به حد به معنی اندازه شود.

لغت‌نامه دهخدا

حساب . [ ح ُس ْ سا ] (ع ص ، اِ) ج ِ حاسب : بر دست او حملی روان کرد که اقلام کتاب و افهام حساب از حد و حصر آن قاصر آید. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). در اعداد کتاب و حساب منتظم بودند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). پشته ها را چون قلم حساب بند از بند فرو پاشید. (ترجم

لغت‌نامه دهخدا

حساب .[ ح َس ْ سا ] (اِخ ) سمعانی گوید: این نسبت خاص است به محمدبن ابراهیم بن الحساب البخاری الفرائضی . و او را از آن روی حساب مینامیدند که عارف به حساب و مقدرات بود. او از موسی بن افلح و صالح بن محمد و حامدبن سهل و جز آنان روایت کند و وفات او به ذی القعده ٔ سال <span class="

لغت‌نامه دهخدا

خرده حساب . [ خ ُ دَ / دِ ح ِ ] (اِ مرکب ) طلب مختصر. حساب خرده . (یادداشت بخط مؤلف ). || کینه و عداوت قبلی . (یادداشت بخط مؤلف ).- خرده حساب با کسی داشتن ؛ از پیش موضوعهای کین و عداوتی میان آن دو بودن . (یادداش

لغت‌نامه دهخدا

خرساب . [ خ َ ] (اِخ ) شهرکی است [ در ماوراءالنهر بفرغانه ] با آبهای روان وگشادگی و نعمت بسیار و هوای درست . (حدود العالم ).