ساهی

sāhi

معنی

کسی که دلش جای دیگر باشد؛ سهوکننده؛ غافل؛ فراموش‌کار.

مترادف

خطاکار، سهوکننده، غافل، فراموشکار

جست‌وجوی دقیق

ساهی

لغت‌نامه دهخدا

ساهی . (اِخ ) نام قومی از قبیله ٔ لر، اگرچه زبان لری دارند، لکن لر اصلی نیستند. (تاریخ گزیده ص 547).

ساهی

ساهی . (ع ص ) غافل و فراموشکار. (آنندراج ) (مهذب الاسماء) (غیاث ). فراموشکار. ج ، ساهون . (مهذب الاسماء) : و گفت ای که گفتی توانگران مشتغل اند و ساهی و مست ملاهی . (گلستان ).ای پسر گر ملازم شاهی نتوان بود غافل و ساهی .اوحد

ساهی

فرهنگ فارسی عمید

کسی که دلش جای دیگر باشد؛ سهوکننده؛ غافل؛ فراموش‌کار.

ساهی

فرهنگ فارسی معین

[ ع . ] (اِفا.) 1 - غافل . 2 - فراموشکار.

ساهی

فرهنگ مترادف و متضاد

خطاکار، سهوکننده، غافل، فراموشکار

جست‌وجوی هم‌آوا

سوپ داغ

hot soup

واژه‌های مصوب فرهنگستان

پلاسمایی متشکل از کوارک و گلوئون و فوتون و نوترینو و برخی ذرات دیگر که در آغاز پیدایش در تعادل گرمایی بوده‌اند

سوپ ژلاتینی

gelatinous soup

واژه‌های مصوب فرهنگستان

محلول آبی نسبتاً غلیظ که حاوی موادی با قابلیت تبدیل به ژلاتین است

ماست سویا

soy yoghurt

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فراورده‌ای با بافت خامه‌ای که از شیر سویا تهیه می‌شود و جانشینی است برای پنیر خامه‌ای و خامۀ ترش

نوشابۀ سویا

soya beverage/ soybeverage

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوشابه‌ای که غالباً از سویا و محصولات آن تهیه می‌شود

صندلی کودک

baby car seat, child safety seat, infant safety seat,child restraint system, child seat,baby seat, restraining car seat, car seat

واژه‌های مصوب فرهنگستان

صندلی‌ ایمنی برای نشستن کودک در خودرو به‌منظور جلوگیری از آسیب رسیدن به او در هنگام تصادف

جست‌وجوی متن

فراموشکار

لغت‌نامه دهخدا

فراموشکار. [ ف َ ] (ص مرکب ) آنکه خوی فراموشی دارد. فرامشتکار. (یادداشت به خط مؤلف ). ساهی . (مهذب الاسماء). آنکه او را فراموشی بسیار دست دهد. کم حافظه : عقل تو پیری است فراموشکارتا ز تو یاد آرد، یادش بیار. نظامی .<br

مکافی

لغت‌نامه دهخدا

مکافی . [ م ُ ] (ع ص ) مساوی و برابر. (غیاث ) (آنندراج ). هم کفو و برابر و مساوی و هر چیزی که برابر چیزی گردد تا مانند آن شود. (ناظم الاطباء). || کیفردهنده . مجازات کننده . جزادهنده : چون جنایتی نهی متعمد را از ساهی و مکافی را از بادی تمییز کنی . (مرزب

چکاسه

لغت‌نامه دهخدا

چکاسه . [ چ َ س َ / س ِ ] (اِ) خارپشت را گویند. (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ). خارپشت راگویند و آن را ریکاسه و سیخول نیز نامند و بزبان (؟) تشی و به هندی ساهی و به زبان گیلان خورده خوانند وآن جانوری است که بر پشتش خارهای ابلق باشد مانند دوک

ملاهی

لغت‌نامه دهخدا

ملاهی . [ م َ ] (ع اِ) آلات بازی . (منتهی الارب ). ج ِ مِلهی ̍ و مِلهات . آلات و ادوات لهو و لعب .(ناظم الاطباء). ج ِ مِلهی ̍. (از اقرب الموارد) : به شرف نفس ... مستثنی بود و بر منهاج حکمت و قضیت دین مستقیم و از التفات به انواع معازف و ملاهی منزه و مبر

مظفر کرمانی

لغت‌نامه دهخدا

مظفر کرمانی . [ م ُ ظَف ْ ف َ رِ ک ِ] (اِخ ) میرزامحمد تقی پسر میرزا کاظم طبیب بود و در علوم عقلی و نقلی مرتبه ٔ عالی یافته به صحبت مشایخ عهد رغبت نموده و به مواظبت ذکر و فکر و تخلیه و تجلیه و تزکیه و تصفیه به مقامات بلند رسید. در نظم و نثر تحقیقات کرده . محققین کرمان او را م

درپیوند

بیشتر بدانید

ساهی

sāhi

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا