سایه فکن

sāyefekan

معنی

آنچه سایه بیندازد؛ سایه‌فکننده؛ سایه‌انداز؛ سایه‌دهنده؛ سایه‌گستر: درخت سایه فکن.

جست‌وجوی دقیق

سایه فکن

لغت‌نامه دهخدا

سایه فکن . [ ی َ / ی ِ ف َ / ف ِ ک َ ] (نف مرکب ) سایه انداز. سایه دهنده . سایه گستر : پراکنده گشت آن بزرگ انجمن همه شاد از آن سرو سایه فکن . فردوسی .

سایه فکن

فرهنگ فارسی عمید

آنچه سایه بیندازد؛ سایه‌فکننده؛ سایه‌انداز؛ سایه‌دهنده؛ سایه‌گستر: درخت سایه فکن.

جست‌وجوی هم‌آوا

سوپ داغ

hot soup

واژه‌های مصوب فرهنگستان

پلاسمایی متشکل از کوارک و گلوئون و فوتون و نوترینو و برخی ذرات دیگر که در آغاز پیدایش در تعادل گرمایی بوده‌اند

سوپ ژلاتینی

gelatinous soup

واژه‌های مصوب فرهنگستان

محلول آبی نسبتاً غلیظ که حاوی موادی با قابلیت تبدیل به ژلاتین است

ماست سویا

soy yoghurt

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فراورده‌ای با بافت خامه‌ای که از شیر سویا تهیه می‌شود و جانشینی است برای پنیر خامه‌ای و خامۀ ترش

نوشابۀ سویا

soya beverage/ soybeverage

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوشابه‌ای که غالباً از سویا و محصولات آن تهیه می‌شود

صندلی کودک

baby car seat, child safety seat, infant safety seat,child restraint system, child seat,baby seat, restraining car seat, car seat

واژه‌های مصوب فرهنگستان

صندلی‌ ایمنی برای نشستن کودک در خودرو به‌منظور جلوگیری از آسیب رسیدن به او در هنگام تصادف

جست‌وجوی مشابه

سایه فکندن

لغت‌نامه دهخدا

سایه فکندن . [ ی َ / ی ِ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) پرتو افکندن : می بر ساعدش از ساتگنی سایه فکندگفتی از لاله پشیزستی بر ماهی شیم . معروفی بلخی .<b

جست‌وجوی متن

فکن

فکن . [ ف َ / ف ِ ک َ ] (نف مرخم ) فکننده . (یادداشت مؤلف ). صورت مرخم اینگونه صفات فاعلی فقط در ترکیب ها به کار میرود، مانند: دشمن فکن . مردفکن . سایه فکن : کم مباش از درخت سایه فکن هرکه سنگت زند گهر بخشش .<b

خط افق

لغت‌نامه دهخدا

خط افق . [ خ َطْ طِ اُ ف ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) دایره ٔ افق . (آنندراج ). رجوع به افق در این لغت نامه شود : برنگ خط افق تا زمین شود یکسان اگر شکوه تو گردد بچرخ سایه فکن .تأثیر (از آنندراج ).

پایگه ساختن

لغت‌نامه دهخدا

پایگه ساختن . [ گ َه ْ ت َ ] (مص مرکب ) جاگرفتن : کسی کو شود زیر نخل بلندهمان سایه زو بازدارد گزندتوانم مگر پایگه ساختن بر شاخ آن سرو سایه فکن . فردوسی . || جای نشست معلوم کردن . اجازه ٔ جلوس در جای درخور ه

یوسف

لغت‌نامه دهخدا

یوسف . [ س ُ ] (اِخ ) مولوی ابوالحامد محمد یوسف علی بن مولانا حاج مولی محمد یعقوب علی سندیلی . از شیوخ عثمانی النسب پدر در پدر در دربار امیر الهند و الاجاه محمدعلیخان بهادر در رفاه و آسایش می گذراندند. وی تا دوازده سالگی در محضر پدر و از آن پس در خدمت علمای لکنهو و دهلی به کس

حلم

لغت‌نامه دهخدا

حلم . [ ح ِ ] (ع اِمص ) آهستگی . || بردباری . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) : حلم شتر چنانکه معلوم است اگر طفلی مهارش بگیرد صد فرسنگ ببرد. (گلستان ). دو کس دشمن ملک و دینند یکی پادشاه بی حلم دوم زاهد بی علم . (گلستان ). || عقل . (منتهی الارب ) (ا

جست‌وجوی هم‌آغاز

سایه

لغت‌نامه دهخدا

سایه . [ ی َ ] (اِخ ) دهی است بمکه . (منتهی الارب ).

سایه

لغت‌نامه دهخدا

سایه . [ ی َ ] (اِخ ) نام وادیی است در حدود حجاز و گفته شده وادیی است ازمدینه که شامل قراء زیادی است که در آنجا نخل و موزو انار و انگور فراوان بدست آید. (معجم البلدان ).

سایه

لغت‌نامه دهخدا

سایه . [ ی َ ] (اِخ ) وادیی است میان حرمین . (منتهی الارب ).

سایه

لغت‌نامه دهخدا

سایه .[ ی َ / ی ِ ] (اِ) پهلوی «سایک « » تاوادیا 165» و «آسیا» «مناس 268»، هندی باستان «چهایا» (سایه )، کردی «سه » و «سی » بلوچی «سایگ » و «سایی » ، وخی عاریتی و دخیل «سایه »

سایه

فرهنگ فارسی عمید

سیاهی جسم انسان یا هر جسم دیگر که در برابر آفتاب یا روشنایی چراغ بر روی زمین یا بر چیز دیگر بیفتد.۲. [مجاز] توجه؛ عنایت.&lang; سایه ‌افکندن: (مصدر لازم) سایه انداختن کسی یا چیزی بر کسی یا بر چیز دیگر: ◻︎ پدر‌مرده را سایه بر سر فکن / غبارش بیفشان و خارش بکن (سعدی۱: ۸۰)، ◻︎ گرچه دیوار افکن

جست‌وجوی هم‌قافیه

در و همسایه

لغت‌نامه دهخدا

در و همسایه . [ دَ رُ هََ ی َ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) (در تداول عامه ) دم در و بیرون خانه و خانه ٔ همسایه : رفتن دختر به در و همسایه خطاست . || باشندگان بر در خانه و همسایگان : در و همسایه از فریادهای دائم آنان به امان آمده بودند.

سادسایه

لغت‌نامه دهخدا

سادسایه . [ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) جای هموار و صاف . (ناظم الاطباء).

سایه

لغت‌نامه دهخدا

سایه . [ ی َ ] (اِخ ) دهی است بمکه . (منتهی الارب ).

سایه

لغت‌نامه دهخدا

سایه

لغت‌نامه دهخدا

سایه . [ ی َ ] (اِخ ) وادیی است میان حرمین . (منتهی الارب ).

درپیوند

بیشتر بدانید

سایه فکن

sāyefekan

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا