سایه گستردن

مترادف

۱. سایه افکندن، سایه انداختن، سایه کردن
۲. پوشاندن، پنهان کردن
۳. تحت حمایت قراردادن

جست‌وجوی دقیق

سایه گستردن

لغت‌نامه دهخدا

سایه گستردن . [ ی َ / ی ِ گ ُ ت َ دَ ] (مص مرکب ) سایه دادن . سایه انداختن : پلنگش بدی کاشکی مام و باب مگر سایه گستردیش زآفتاب . فردوسی . || نیم روز. زوال آفتاب از نصف النهار <span

سایه گستردن

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. سایه افکندن، سایه انداختن، سایه کردن ۲. پوشاندن، پنهان کردن ۳. تحت حمایت قراردادن

جست‌وجوی هم‌آوا

سوپ داغ

hot soup

واژه‌های مصوب فرهنگستان

پلاسمایی متشکل از کوارک و گلوئون و فوتون و نوترینو و برخی ذرات دیگر که در آغاز پیدایش در تعادل گرمایی بوده‌اند

سوپ ژلاتینی

gelatinous soup

واژه‌های مصوب فرهنگستان

محلول آبی نسبتاً غلیظ که حاوی موادی با قابلیت تبدیل به ژلاتین است

ماست سویا

soy yoghurt

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فراورده‌ای با بافت خامه‌ای که از شیر سویا تهیه می‌شود و جانشینی است برای پنیر خامه‌ای و خامۀ ترش

نوشابۀ سویا

soya beverage/ soybeverage

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوشابه‌ای که غالباً از سویا و محصولات آن تهیه می‌شود

صندلی کودک

baby car seat, child safety seat, infant safety seat,child restraint system, child seat,baby seat, restraining car seat, car seat

واژه‌های مصوب فرهنگستان

صندلی‌ ایمنی برای نشستن کودک در خودرو به‌منظور جلوگیری از آسیب رسیدن به او در هنگام تصادف

جست‌وجوی متن

سایه افکندن

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. سایه کردن، سایه گستردن، سایه انداختن ۲. مستولیشدن، چیره شدن، حکمفرما شدن ۳. التفات کردن، توجه کردن، عنایت کردن

سایه انداختن

لغت‌نامه دهخدا

سایه انداختن . [ ی َ / ی ِ اَ ت َ] (مص مرکب ) اظلال . سایه افکندن . سایه گستردن : سحاب شب سایه ٔ مشکفام ... انداخت . (ظفرنامه ). || عارض شدن . پیدا شدن : دنبال این حادثه ٔ الم رسان و واقعه ای که

سایه

سیاهی جسم انسان یا هر جسم دیگر که در برابر آفتاب یا روشنایی چراغ بر روی زمین یا بر چیز دیگر بیفتد.۲. [مجاز] توجه؛ عنایت.&lang; سایه ‌افکندن: (مصدر لازم) سایه انداختن کسی یا چیزی بر کسی یا بر چیز دیگر: ◻︎ پدر‌مرده را سایه بر سر فکن / غبارش بیفشان و خارش بکن (سعدی۱: ۸۰)، ◻︎ گرچه دیوار افکن

سایه افکندن

لغت‌نامه دهخدا

سایه افکندن . [ ی َ / ی ِ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) سایه گستردن . اظلال . (تاج المصادر بیهقی ) : کوه چون تبت کند چون سایه بر کوه افکندباغ چون صنعا کند چون روی در صحرا کند.منوچهری .گر

جست‌وجوی هم‌آغاز

سایه

لغت‌نامه دهخدا

سایه . [ ی َ ] (اِخ ) دهی است بمکه . (منتهی الارب ).

سایه

لغت‌نامه دهخدا

سایه . [ ی َ ] (اِخ ) نام وادیی است در حدود حجاز و گفته شده وادیی است ازمدینه که شامل قراء زیادی است که در آنجا نخل و موزو انار و انگور فراوان بدست آید. (معجم البلدان ).

سایه

لغت‌نامه دهخدا

سایه . [ ی َ ] (اِخ ) وادیی است میان حرمین . (منتهی الارب ).

سایه

لغت‌نامه دهخدا

سایه .[ ی َ / ی ِ ] (اِ) پهلوی «سایک « » تاوادیا 165» و «آسیا» «مناس 268»، هندی باستان «چهایا» (سایه )، کردی «سه » و «سی » بلوچی «سایگ » و «سایی » ، وخی عاریتی و دخیل «سایه »

سایه

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌قافیه

در و همسایه

لغت‌نامه دهخدا

در و همسایه . [ دَ رُ هََ ی َ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) (در تداول عامه ) دم در و بیرون خانه و خانه ٔ همسایه : رفتن دختر به در و همسایه خطاست . || باشندگان بر در خانه و همسایگان : در و همسایه از فریادهای دائم آنان به امان آمده بودند.

سادسایه

لغت‌نامه دهخدا

سادسایه . [ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) جای هموار و صاف . (ناظم الاطباء).

سایه

لغت‌نامه دهخدا

سایه . [ ی َ ] (اِخ ) دهی است بمکه . (منتهی الارب ).

سایه

لغت‌نامه دهخدا

سایه

لغت‌نامه دهخدا

سایه . [ ی َ ] (اِخ ) وادیی است میان حرمین . (منتهی الارب ).

درپیوند

بیشتر بدانید

سایه گستردن

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی متن

فرهنگ مترادف و متضاد

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا