سبزه درسبزهلغتنامه دهخداسبزه درسبزه . [ س َ زَ / زِ دَ س َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) نام لحن نهم باشد از سی لحن باربد. (برهان ) (آنندراج ). یکی از سی لحن باربد : چو بانگ سبزه درسبزه کشیدی ز باغ خشک سبزه بر
شبجةلغتنامه دهخداشبجة. [ ش َ ب َ ج َ ] (ع اِ) واحد شبج یعنی یک دروازه و یک دروازه ٔ بلندبنا. (از آنندراج ) (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به شبج شود.
سبجةلغتنامه دهخداسبجة. [ س ُ ج َ ] (ع اِ) گلیم سیاه . (مهذب الاسماء). جامه ٔ اسود. ج ، سُبَج . (از اقرب الموارد). || شاماکچه که پیراهن بی آستین باشد. (آنندراج ). شبی زن . (مهذب الاسماء). || سبجة القمیص ؛ تریز پیراهن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). || بقیر. (اقرب الموارد). رجوع
سبزهلغتنامه دهخداسبزه . [ س َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) سبزی . گیاه نورسته . گیاه خودروی نورسته . رستنی و نبات . (آنندراج ). علف و گیاه . گیاه که در قطعه زمینی رویَد. (از فرهنگ نظام ). علف های سبز. گیاه و علف تنک که در کنار هم روید و از خاک بسیار نشود و ساقه ای با
سبیجهلغتنامه دهخداسبیجه . [ ] (اِ) از کتاب حدود العالم که بسال 372 هَ .ق . تألیف شده چنان استنباط می شود که سبیجه نوعی حیوان است از قبیل سمور و سنجاب و فنک و جز آن : و از این ناحیت [ تغزغز ] مشک بسیار خیزد و روباه سیاه و سرخ و ملمع و م
سبیجةلغتنامه دهخداسبیجة. [ س َ ج َ ] (معرب ، اِ) گلیم سیاه . || شاماکچه . (منتهی الارب ). || لباس سیاه . || بقیر. (اقرب الموارد). رجوع به سبیج شود.
سبزهفرهنگ فارسی عمید۱. گیاه تازه و سبز که از زمین چیده نشده باشد؛ گیاه نورسته؛ گیاه تازه‌روییده: ◻︎ این سبزه که امروز تماشاگه ماست / تا سبزۀ خاک ما تماشاگه کیست (خیام: ۶۷).۲. چمن: ◻︎ رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید / وظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید (حافظ: ۴۶۴).۳. نوعی کشمش سبز‌رنگ؛ کشمش سبز.۴. (صف
سبزهلغتنامه دهخداسبزه . [ س َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) سبزی . گیاه نورسته . گیاه خودروی نورسته . رستنی و نبات . (آنندراج ). علف و گیاه . گیاه که در قطعه زمینی رویَد. (از فرهنگ نظام ). علف های سبز. گیاه و علف تنک که در کنار هم روید و از خاک بسیار نشود و ساقه ای با
سبزهفرهنگ فارسی عمید۱. گیاه تازه و سبز که از زمین چیده نشده باشد؛ گیاه نورسته؛ گیاه تازه‌روییده: ◻︎ این سبزه که امروز تماشاگه ماست / تا سبزۀ خاک ما تماشاگه کیست (خیام: ۶۷).۲. چمن: ◻︎ رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید / وظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید (حافظ: ۴۶۴).۳. نوعی کشمش سبز‌رنگ؛ کشمش سبز.۴. (صف
سبزهلغتنامه دهخداسبزه . [ س َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) سبزی . گیاه نورسته . گیاه خودروی نورسته . رستنی و نبات . (آنندراج ). علف و گیاه . گیاه که در قطعه زمینی رویَد. (از فرهنگ نظام ). علف های سبز. گیاه و علف تنک که در کنار هم روید و از خاک بسیار نشود و ساقه ای با
سبزه اندرسبزهلغتنامه دهخداسبزه اندرسبزه . [ س َ زَ / زِ اَ دَ س َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) بمعنی سبزاندرسبز که نام لحن نهم باشد از سی لحن باربد. (برهان ) (آنندراج ). رجوع به آهنگ و سبزاندرسبز شود.
کانی سبزهلغتنامه دهخداکانی سبزه . [ س َ زِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بهی بخش بوکان شهرستان مهاباد. واقع در 27هزارگزی شمال خاوری بوکان و 25500 گزی خاور شوسه ٔ بوکان به میاندوآب . ناحیه ای است کوهستانی معتدل و دارای <span class="hl
ترسبزهلغتنامه دهخداترسبزه . [ ت َ س َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) سبزه ٔ تر. قصیل : چون اسب ترا سخره گرفتند یکی دان خشک آخر و ترسبزه چو در بند چرایی .خاقانی (دیوان چ سجادی ص 435).<
سبزهفرهنگ فارسی عمید۱. گیاه تازه و سبز که از زمین چیده نشده باشد؛ گیاه نورسته؛ گیاه تازه‌روییده: ◻︎ این سبزه که امروز تماشاگه ماست / تا سبزۀ خاک ما تماشاگه کیست (خیام: ۶۷).۲. چمن: ◻︎ رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید / وظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید (حافظ: ۴۶۴).۳. نوعی کشمش سبز‌رنگ؛ کشمش سبز.۴. (صف
