سبز کوشکلغتنامه دهخداسبزکوشک . [ س َ ] (اِ مرکب ) بمعنی سبز کارگاه که کنایه از آسمان است . (برهان ) (آنندراج ) : خیز در این سبز کوشک نقب زن از دود دل درشکن از آه صبح سقف شبستان او.خاقانی .