سراچهلغتنامه دهخداسراچه . [ س َ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) از: سرا(سرای ) + چه ، پسوند تصغیر. (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). سرای کوچک . (آنندراج ) (برهان ). سرای خرد. (شرفنامه ٔ منیری ). خانه ٔ کوچک . (صحاح الفرس ) : در جامه ٔ کبود فلک ب
سراچهفرهنگ فارسی معین(سَ چَ یا چِ)(اِمصغ .)1 - سرای کوچک . 2 - خلوت خانه . 3 - صندوقچه ای که درون صندوق بزرگی قرار گیرد.
سراچهsuite 1واژههای مصوب فرهنگستاناقامتگاهی که در آن تسهیلات خواب و نشیمن در فضاهایی جداازهم اما تودرتو قرار دارد
شراحیلغتنامه دهخداشراحی . [ ش َ ] (ص نسبی ) نسبت به شراح که نام آبا اجدادی است . (از انساب سمعانی ).
سیرگاهلغتنامه دهخداسیرگاه . [ س َ / س ِ ] (اِ مرکب ) محل تفرج و گشت و گذار. گذرگاه . تماشاگاه . (ناظم الاطباء).
شراحلغتنامه دهخداشراح . [ ش َرْ را ] (ع ص ) بیان کننده . (آنندراج ). شرح کننده . تفسیرکننده . شارح . (ناظم الاطباء).
سراچهمهمانخانهall suite hotelواژههای مصوب فرهنگستانمهمانخانه/ هتل که فقط سراچه در آن وجود دارد متـ . سراچههتل
سنگ سراچهلغتنامه دهخداسنگ سراچه . [ س َ گ ِس َ چ َ / چ ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سنگ خانه چرا که سراچه تصغیر سرا باشد. (آنندراج ) (غیاث ) : سنگ سراچه ٔ دل را به آب دیده می سفتم . (گلستان ).
سراچه ٔ گللغتنامه دهخداسراچه ٔ گل . [ س َ چ َ / چ ِ ی ِ گ ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از عرش باشد که فلک اعظم است . (آنندراج ) (برهان ). عرش . (رشیدی ). || کنایه از دنیا. (برهان ) (آنندراج ).
سراچه ٔ ضربلغتنامه دهخداسراچه ٔ ضرب . [ س َ چ َ / چ ِ ی ِ ض َ ] (ترکیب اضافی ، اِمرکب ) دارالضرب را گویند که ضرابخانه باشد. (برهان ). جایی که طلا و نقره را مسکوک گردانند. (آنندراج ).
سراچة همبَرside-by-side suiteواژههای مصوب فرهنگستانسراچهای با دو پیشرفتگی کوچک که هریک دارای پنجرهای رو به بیرون است
سراچه ٔ گللغتنامه دهخداسراچه ٔ گل . [ س َ چ َ / چ ِ ی ِ گ ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از عرش باشد که فلک اعظم است . (آنندراج ) (برهان ). عرش . (رشیدی ). || کنایه از دنیا. (برهان ) (آنندراج ).
سراچه ٔ ضربلغتنامه دهخداسراچه ٔ ضرب . [ س َ چ َ / چ ِ ی ِ ض َ ] (ترکیب اضافی ، اِمرکب ) دارالضرب را گویند که ضرابخانه باشد. (برهان ). جایی که طلا و نقره را مسکوک گردانند. (آنندراج ).
سراچه ٔ آدرنگلغتنامه دهخداسراچه ٔ آدرنگ . [ س َ چ َ / چ ِ ی ِ دَ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) به معنی سرای سپنج که کنایه از دنیا باشد. (برهان ) (آنندراج ). سرای خاک و سرای ششدر از مترادفات آن است . (آنندراج ).
سراچهمهمانخانهall suite hotelواژههای مصوب فرهنگستانمهمانخانه/ هتل که فقط سراچه در آن وجود دارد متـ . سراچههتل
سنگ سراچهلغتنامه دهخداسنگ سراچه . [ س َ گ ِس َ چ َ / چ ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سنگ خانه چرا که سراچه تصغیر سرا باشد. (آنندراج ) (غیاث ) : سنگ سراچه ٔ دل را به آب دیده می سفتم . (گلستان ).