سررشته

sarrešte

معنی

۱. سرنخ.
۲. [مجاز] راه‌کار.
۳. [مجاز] مهارت در کاری.
۴. [قدیمی] دفتر حساب.

مترادف

۱. آشنایی، آگاهی، اطلاع، تجربه، شگرد، شیوه، مهارت
۲. سرنخ، راهکار
۳. دفتر حساب
۴. گزارش
۵. یادداشت، نوشته
۶. زمام، مهار
۷. اختیار

جست‌وجوی دقیق

سررشته

لغت‌نامه دهخدا

سررشته . [س َرْ، رِ ت َ / ت ِ ] (اِ مرکب ) کنایه از مقصود. (آنندراج ) (انجمن آرا). کنایه از مدعا و مقصود. (برهان ). || چاره ٔ کار و تدبیر مطلب . (رشیدی ). آگاهی . خبرت . بصیرت . علم . (یادداشت مؤلف ) : چو این کار

سررشته

فرهنگ فارسی عمید

۱. سرنخ.۲. [مجاز] راه‌کار.۳. [مجاز] مهارت در کاری.۴. [قدیمی] دفتر حساب.

سررشته

دیکشنری فارسی به عربی

رائحة , قدرة

سررشته

دیکشنری فارسی به انگلیسی

lead

سررشته

فرهنگ فارسی معین

( ~. رِ تِ یا تَ) (اِمر.) 1 - سرنخ . 2 - اطلاع ، آگاهی .

جست‌وجوی هم‌آوا

سررشته داری

لغت‌نامه دهخدا

سررشته داری . [ س َرْ، رِ ت َ / ت ِ ] (حامص مرکب ) شغل سررشته دار. || (اِ مرکب ) نام اداره ای است در وزارت جنگ که محاسبات اموال و اجناس و خرید و فروش وزارت جنگ با اوست .

سررشته دار

لغت‌نامه دهخدا

سررشته دار. [ س َرْ، رِ ت َ / ت ِ ] (نف مرکب ) منصبی از مناصب محاسباتی در دوره ٔ قاجاریه . نوعی از محاسبین . یکی از مراتب حسابداران . || صاحب خبرت و بصیرت .