سرشیر

saršir

معنی

لایه‌ای از چربی که پس از سرد شدن شیر روی آن می‌بندد؛ چرابه؛ قیماق.

مترادف

خامه، قیماق، نمشک

جست‌وجوی دقیق

سرشیر

لغت‌نامه دهخدا

سرشیر. [ س َ ] (اِ مرکب ) چربی که بر روی شیر جوشانیده و جغرات ببندد و آن را به ترکی قیماق و به هندی ملایی گویند. (آنندراج ). پرده ای که بر روی شیر بندد چون آن را بجوشانند. (یادداشت مؤلف ). شیراز. (دهار). طثره . (بحر الجواهر) : چون به حضرت خواجه رسم او

سرشیر

فرهنگ فارسی عمید

لایه‌ای از چربی که پس از سرد شدن شیر روی آن می‌بندد؛ چرابه؛ قیماق.

سرشیر

دیکشنری فارسی به عربی

دهن

سرشیر

دیکشنری فارسی به انگلیسی

butterfat, clotted cream, cream

سرشیر

دیکشنری فارسی به ترکی

kaymak

جست‌وجوی هم‌آوا

شرشر

لغت‌نامه دهخدا

شرشر. [ ش َ ش َ / ش ِ ش ِ ] (ع اِ) گیاهی است که بر زمین همچو رسن دراز روید. (منتهی الارب ). گیاهی است که مانند ریسمانهایی دراز بر روی زمین می رویدو خاری ندارد که کسی را آزار دهد. (از اقرب الموارد). || شواء شرشر؛ بریان خون یا روغن چکان . (منته

سرسر

لغت‌نامه دهخدا

سرسر. [ س ُ س ُ ] (ص ) نادان و ابله و بیهوده . || (اِ) حماقت و نادانی . || جنون و شوریدگی . || حجاب و پوشش و سرپوش . || براده . || رنده . (ناظم الاطباء).

سرسر

لغت‌نامه دهخدا

سرسر. [ س ُ س ُ ] (ص ) در تداول مردم قزوین ، آنکه اُنس نگیرد. آنکه به مهربانی نرم نشود. آنکه به تنهائی و دوری از دیگران مایل باشد. (یادداشت مؤلف ).

سرسر

لغت‌نامه دهخدا

سرسر. [ س ُ س ُ ] (ع اِ فعل ) کلمه ٔ امر یعنی در آی به قصد و اراده ٔ کارهای مهم و عالی . (ناظم الاطباء). امر است کسی را به معالی امور، یعنی کارهای شریف و برتر اختیار کن . (یادداشت مؤلف ). یقال اذا امرته بمعالی الامور. (ذیل اقرب الموارد).

شرشر

لغت‌نامه دهخدا

شرشر. [ ش ُ ش ُ ] (اِ صوت ) حکایت صوت ریختن آب از بلندی . آواز ریختن آب از ناودان و مانند آن . حکایت صوت ریختن بول و جز آن . آواز کمیز چون بریزد. (یادداشت مؤلف ). صدای ریزش باران شدید و سیل آسا. (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمال زاده ). || قیدی برای بیان کیفیت باران و شدت ریزش آن :