سرعوفلغتنامه دهخداسرعوف . [ س ُ ] (ع ص ) نازک . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || سبک گوشت . || اسب درازبالا یاعام است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ).
شرحوفلغتنامه دهخداشرحوف . [ ش ُ] (ع ص ) آماده ٔ حمله بر دشمن . (منتهی الارب ). کسی که مستعد و آماده بر حمله ٔ دشمن بود. (ناظم الاطباء).
شرعوفلغتنامه دهخداشرعوف . [ ش ُ ] (ع اِ) گیاهی است . یا بار گیاهی یا ثمره ای است . (منتهی الارب ). نام گیاهی و یا نام بار آن گیاه . (ناظم الاطباء).
شرحافلغتنامه دهخداشرحاف . [ ش ِ ] (ع ص ، اِ) پیکان پهن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || آنکه پشت پایش پهن و عریض باشد. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
شرعافلغتنامه دهخداشرعاف . [ ش ِ / ش ُ ] (ع اِ) پوست شکوفه ٔ خرمابن نر. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
سرف سرفلغتنامه دهخداسرف سرف . [ س ُ س ُ ] (اِ مرکب ) سرفان . سرفه کنان : پیری مرا به زرگری افکند ای شگفت بی گاه و دود زردم و همواره سرف سرف زرگر فرونشاند کرف سیه به سیم من باز برفشانم سیم سره به کرف .کسایی مروزی .
سرعوفةلغتنامه دهخداسرعوفة. [ س ُ ف َ ] (ع ص ) تأنیث سرعوف . زن درازقد نازک اندام . (منتهی الارب ). ج ، سراعیف . (اقرب الموارد). || (اِ) ملخ . || کرمک جامه خوار. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ).
جامه خوارلغتنامه دهخداجامه خوار. [ م َ / م ِ خوا / خا ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) نوعی کرم که جامه را خورد. سُرعوف . (منتهی الارب ). بید.
سرعوفةلغتنامه دهخداسرعوفة. [ س ُ ف َ ] (ع ص ) تأنیث سرعوف . زن درازقد نازک اندام . (منتهی الارب ). ج ، سراعیف . (اقرب الموارد). || (اِ) ملخ . || کرمک جامه خوار. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ).