سرگین

sergin

معنی

فضلۀ چهارپایان از قبیل اسب و الاغ و استر.

مترادف

پشک، پشکل، پهن، تپاله، غایط، فضله، گه، مدفوع

جست‌وجوی دقیق

سرگین

لغت‌نامه دهخدا

سرگین . [ س َ / س ِ ] (اِ) پهلوی «سَرگین » . فضله ٔ حیوانات مانند گاو و خر و استر و اسب خصوصاً وقتی که آن را خشک و جهت سوزاندن تهیه کرده باشند. (ازحاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). زبل . (دهار). فرث . روث .سرجین و سرقین معرب آن است . (آنندراج ) <s

سرگین

فرهنگ فارسی عمید

فضلۀ چهارپایان از قبیل اسب و الاغ و استر.

سرگین

دیکشنری فارسی به عربی

روث , وحل

سرگین

دیکشنری فارسی به انگلیسی

dung, evacuation, excrement, feces, muck, shit, stool, waste

سرگین

فرهنگ فارسی معین

(س یا سَ) [ په . ] (اِ.) فضلة چارپایان ، پهن ، تاپاله .

جست‌وجوی هم‌آوا

سرگین‌غلتان (سرگین‌گردان)

گویش کرمانشاه

کلهری: gâzu:l̆ek گورانی: gâzu:l̆ek سنجابی: gâzu:l̆ek کولیایی: gâzu:l̆ek زنگنه‌ای: gâzu:l̆ek جلالوندی: gâzu:l̆ek زوله‌ای: gâzu:l̆ek کاکاوندی: gâzu:l̆ek هوزمانوندی: gâzu:l̆ek

سیرین

لغت‌نامه دهخدا

سیرین . (ص نسبی ) طعامی که دارای سیر باشد. (ناظم الاطباء).

سیرن

لغت‌نامه دهخدا

سیرن . [ رِ ] (اِخ ) رجوع به قورنیا و ایران باستان ج 1 ص 572، 563، 564، 91،490<

شرن

لغت‌نامه دهخدا

شرن . [ ش َ] (ع مص ) ترکیدن و کفتیدن سنگ . (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || (اِمص ) شکاف و کفتگی در سنگ . (ناظم الاطباء).

شیرین

لغت‌نامه دهخدا

شیرین . (اِخ ) خواهر ماریه ٔ قبطیه که مقوقس ملک مصر به رسم هدیه خدمت حضرت مصطفوی (ص ) فرستاد. (از حبیب السیر چ سنگی ج 1 ص 130). در مآخذ دیگر نام این زن را به صورت معرب «سیرین » ضبط کرده و نوشته اند که او را ح

جست‌وجوی مشابه

سرگینغلتان (سرگینگردان)

گویش خلخال

اَسکِستانی: kuvarzâ دِروی: kuvarzâ شالی: pəsingâl کَجَلی: pesengâl کَرنَقی: pəsingâl کَرینی: pəspəsa کُلوری: pəsən gugâl گیلَوانی: bəzbəza لِردی: pəspəsa

سرگین‌غلتان (سرگین‌گردان)

گویش کرمانشاه

سرگینی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

fecal

سرگینگردان

فرهنگ مترادف و متضاد

سرگینغلتان، جعل

سرگینغلطان

گویش اصفهانی

تکیه ای: gütorna / güqaltun طاری: güqaltun طامه ای: --------- طرقی: gütorna کشه ای: gâlgütorna نطنزی: gütorna

جست‌وجوی متن

ریخ

فرهنگ فارسی عمید

سرگین آبکی انسان یا حیوان؛ سرگین؛ غایط.

روث

فرهنگ فارسی عمید

سرگین.

سلاح

لغت‌نامه دهخدا

سلاح . [ س ُ ] (ع اِ) سرگین و سرگین ستور. غایط. (ناظم الاطباء). سرگین ستور یا عام است . (منتهی الارب ) (آنندراج ).

لاس

گویش بختیاری

سرگین گاو.

خَر زُقُل

گویش بختیاری

سرگین الاغ.

جست‌وجوی هم‌آغاز

سرگین خروس

لغت‌نامه دهخدا

سرگین خروس . [ س ِ ن ِ خ ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اسم فارسی خروالدیک است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).

سرگین سوسمار

لغت‌نامه دهخدا

سرگین سوسمار. [ س ِ ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اسم فارسی بعرالضب است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).

سرگین زار

لغت‌نامه دهخدا

سرگین زار. [ س ِ ] (اِ مرکب ) سرگین دان . (از آنندراج ).

سرگین کش

لغت‌نامه دهخدا

سرگین کش . [ س ِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) زبال . (ربنجنی ). زباله کش : سهل کاری است امیرالشعرایی بودن لیکن از میره ٔ باسهل نه سرگین کش میر. سوزنی .|| (اِ مرکب ) جُعَل . گوگال .

سرگین گردان

لغت‌نامه دهخدا

سرگین گردان . [ س ِ گ َ ] (اِ مرکب ) جُعَل باشد و آن را کشتک نیز خوانند. (جهانگیری ). سرگین غلطان است که جُعَل باشد. (برهان ) (آنندراج ).خبزدوک . (زمخشری ). رجوع به گوگال و گوگردانک شود.

جست‌وجوی هم‌قافیه

خرده سرگین

لغت‌نامه دهخدا

خرده سرگین . [ خ ُ دَ / دِ س ِ ] (اِ مرکب ) قطعات کوچک سرگین خشک شده . کدیون .

توده سرگین

دیکشنری فارسی به انگلیسی

midden

درپیوند

بیشتر بدانید

سرگین

sergin

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

گویش کرمانشاه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

گویش خلخال

گویش کرمانشاه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ مترادف و متضاد

گویش اصفهانی

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

گویش بختیاری

گویش بختیاری

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به انگلیسی