سفط

safat

معنی

۱. جامه‌دان که از برگ یا شاخۀ درخت بافته باشند.
۲. سبد؛ زنبیل.
۳. صندوقچه؛ جعبه.

جست‌وجوی دقیق

سفط

لغت‌نامه دهخدا

سفط. [ س َ ] (ع مص ) جوانمرد و پاکیزه نفس گردیدن . (اقرب الموارد) (آنندراج ) (منتهی الارب ).

سفط

سفط. [ س َ ف َ ] (ع اِ) جامه دان که بر شکل جوال یا مانند کدوی خشک میان تهی باشد. ج ، اسفاط. (از آنندراج ) (منتهی الارب ). سبد جامه . (دهار) : پس هرمز دست خویش ببرید و بسفطی اندرنهاد و سوی شاپور فرستاد. (ترجمه ٔ تاریخ طبری بلعمی ). اندر آن خواسته یکی سف

سفط

فرهنگ فارسی عمید

۱. جامه‌دان که از برگ یا شاخۀ درخت بافته باشند.۲. سبد؛ زنبیل.۳. صندوقچه؛ جعبه.

سفط

فرهنگ فارسی معین

(سَ فَ) [ معر. ] (اِ.) سبد، زنبیل .

جست‌وجوی هم‌آوا

سفید سفید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

lily-white, snow-white

هواگرد دُم‌سفید،دُم‌سفید

white-tailed

واژه‌های مصوب فرهنگستان

هواگردی فاقد نشان تجاری که یا آمادة فروش و اجاره است یا در نمایشگاه در معرض دید عموم قرار می‌گیرد

علا مت چاپ سفید در متن کاغذ سفید

دیکشنری فارسی به عربی

علامة مائية

سفت

لغت‌نامه دهخدا

سفت . [ س َ ] (ع مص ) بسیار شراب خوردن و تشنگی نرفتن . (آنندراج ) (از منتهی الارب ).

شفت

لغت‌نامه دهخدا

شفت . [ ش َ ] (اِخ ) نام یکی از دهستان های چهارگانه ٔ بخش مرکزی شهرستان فومن . مرکز آن قصبه ٔ شفت است که روزهای دوشنبه بازار عمومی دارد. قسمت جنوب دهستان کوهستانی و قسمت شمال آن جلگه و مستور از جنگل . از 47 آبادی کوچک و بزرگ تشکیل یافته و جمع

جست‌وجوی مشابه

سفطی

لغت‌نامه دهخدا

سفطی . [ س ُ ] (ص نسبی ) منسوب به سفطالقدور که قریه ای است در اسفل ارض مصر. (الانساب سمعانی ).

علی سفطی

لغت‌نامه دهخدا

علی سفطی . [ ع َ ی ِ س َ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ سفطی مصری مالکی . مشهور به وراق و ملقب به نورالدین و مکنی به ابوالحسن . رجوع به علی وراق شود.

جست‌وجوی متن

اسفاط

لغت‌نامه دهخدا

اسفاط. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ سَفَط.

مسفط

لغت‌نامه دهخدا

مسفط. [ م ُ س َف ْ ف َ ] (ع ص ) رجل مسفطالرأس ؛ آن که سرش مانند سفط باشد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

عروس

لغت‌نامه دهخدا

عروس . [ ع َ ] (اِخ ) (تیم ...) نام تیمی بوده است ظاهراً به بخارا. (یادداشت مرحوم دهخدا) : دریغ تیم عروس و دریغ تیم ملک که این و آن سفط جبه بود و دستارم .سوزنی .

ابی جرجا

لغت‌نامه دهخدا

ابی جرجا. [ اَ ج ِ ] (اِخ ) (سفط...) قریه ای است بصعید مصر در جانب غربی نیل . و آنرا رودی جداگانه است نه از شعب نیل و در آنجا وقعه ای است میان حباشه صاحب بنی عبید و اصحاب مقتدر در سال 302 هَ . ق . (معجم البلدان ).

صوان

لغت‌نامه دهخدا

صوان . [ ص َ / ص ِ / ص ُ ] (ع اِ) جامه دان . (منتهی الارب ). تخته ٔ جامه . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). ج ، اَصوِنَه . (اقرب الموارد). || هر چیز که جامه ها در آن نهند از جونه یا تخت یا سفط. (از سرالادب ثعال

جست‌وجوی هم‌آغاز

سفطی

لغت‌نامه دهخدا

سفطی . [ س ُ ] (ص نسبی ) منسوب به سفطالقدور که قریه ای است در اسفل ارض مصر. (الانساب سمعانی ).

جست‌وجوی هم‌قافیه

متسفط

لغت‌نامه دهخدا

متسفط. [ م ُ ت َ س َف ْ ف ِ ] (ع ص ) بر خویشتن چیننده ٔ آب و مانند آن . (آنندراج ) (از اقرب الموارد). بخود کشنده ٔ آب و مانند آن . تر شده با آب و جز آن . (ناظم الاطباء). اندک اندک گیرنده و بر خویشتن چیننده ٔ آب و جز آن . (از منتهی الارب ). و رجوع به تسفط شود.

مسفط

لغت‌نامه دهخدا

مسفط. [ م ُ س َف ْ ف َ ] (ع ص ) رجل مسفطالرأس ؛ آن که سرش مانند سفط باشد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

تسفط

لغت‌نامه دهخدا

تسفط. [ ت َ س َف ْ ف ُ ] (ع مص ) اندک اندک گرفتن و بر خویشتن چیدن آب و مانند آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || نوشیدن . (از اقرب الموارد) (از متن اللغة) (از المنجد). آشامیدن همه ٔ آنچه در آوند بود. (ناظم الاطباء): تسفطت الدنان الخمر؛ تشربتها. (متن اللغة).

درپیوند

بیشتر بدانید

سفط

safat

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دیکشنری فارسی به عربی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا