سلمانیلغتنامه دهخداسلمانی . [ س َ ] (اِخ ) چهار فرسخ میانه ٔ جنوب و مغرب فلاحی . (فارسنامه ٔ ناصری ).
سلمانیلغتنامه دهخداسلمانی . [ س َ ] (اِخ ) دهی است سه فرسخ و نیم جنوبی رامهرمز. (فارسنامه ٔ ناصری ).
سلمانیلغتنامه دهخداسلمانی . [ س َ ] (ص نسبی ،اِ) منسوب به سلمان است . (فرهنگ فارسی معین ). || نام نوعی از شمشیر است . (نوروزنامه ) (فرهنگ فارسی معین ). || کسی که موی سر مردم را اصلاح کند و ریش بتراشد. آرایشگر. (فرهنگ فارسی معین ). سرتراش . گرای . حجام . دلاک . حلاق . آینه دار :
سلمانیفرهنگ فارسی عمید۱. کسی که موی سر و ریش مردم را میتراشد؛ آرایشگر مرد.۲. [عامیانه، مجاز] مکان اصلاح موی صورت و سر؛ آرایشگاه.
سلیمانیلغتنامه دهخداسلیمانی . [ س ُ ل َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان طاغنکو بخش فدیشه ٔ شهرستان نیشابور. دارای 698 تن سکنه است . آب آن از قنات . محصول آنجا غلات . شغل اهالی زراعت و کرباس بافی است و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج <span class="hl" di
سلیمانیلغتنامه دهخداسلیمانی . [ س ُ ل َ ] (اِخ ) مولانا سلیمانی در خدمت بابرمیرزا می بود و بدیهه را روان میگفت و در جواب این مطلع خواجه حافظ که :یاد باد آنکه سر کوی توام منزل بوددیده را روشنی از خاک درت حاصل بود.این مطلع را گفته :حال هر نکته بر پیر خرد مشکل بودآزمودیم بیک جرع
سلیمانیلغتنامه دهخداسلیمانی . [ س ُ ل َ / ل ِ ] (حامص ) مانند سلیمان بودن ، چون سلیمان پیامبر بر همه عالم و جن و انس سلطنت کردن : رخت بربست از آن سلیمانی چون پری شد ز خلق پنهانی . نظامی .من که دیوی شد
سلیمانیلغتنامه دهخداسلیمانی . [ س ُ ل َ] (اِخ ) دهی است از دهستان عشق آباد بخش فدیشه ٔ شهرستان نیشابور. دارای 322 تن سکنه است . آب آن از قنات .محصول آنجا غلات . شغل اهالی زراعت و کرباس بافی و راه آن ارابه رو است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج <span class="hl" dir
سلیمانیلغتنامه دهخداسلیمانی . [ س ُ ل ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان پائین ولایت بخش فریمان شهرستان مشهد. دارای 295 تن سکنه است . آب آن از قنات .محصول آنجا غلات ، بنشن و چغندر. شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج <span class="hl" dir="
سلمانیهلغتنامه دهخداسلمانیه . [ س َ نی ی َ ] (اِخ ) نام فرقه ای از غلاة معتقدبه الوهیت سلمان فارسی . (از خاندان نوبختی ص 257).
سلمانیهلغتنامه دهخداسلمانیه . [ س َ نی ی َ ] (اِخ ) نام فرقه ای از غلاة معتقدبه الوهیت سلمان فارسی . (از خاندان نوبختی ص 257).
تاج السلمانیلغتنامه دهخداتاج السلمانی . [ جُس ْ س َ ] (اِخ ) او راست :ذیل ظفر نامه ٔ شرف الدین علی یزدی در تاریخ تیمور ازسال 807 تا 813 هَ . ق . مشتمل بر وقایع دوران شاهرخ والغ بیک . (کشف الظنون چ 2
نومسلمانیلغتنامه دهخدانومسلمانی . [ ن َ / نُو م ُ س َ ] (حامص مرکب ) نومسلمان بودن . صفت نومسلمان . رجوع به نومسلمان شود.
نامسلمانیلغتنامه دهخدانامسلمانی . [ م ُ س َ ] (حامص مرکب ) مسلمان نبودن . بر دین اسلام نبودن . || بی رحمی . بی انصافی . سنگدلی . قساوت . سخت دلی . رحم و مروت و انصاف نداشتن .
مسلمانیلغتنامه دهخدامسلمانی . [ م ُ س َ ] (حامص ) سِلم . (دهار) (ترجمان القرآن ). تدین به دین اسلام . (ناظم الاطباء). مسلمان بودن . اسلام . (یادداشت مرحوم دهخدا). حنیفیت . (السامی ) : از روزگار مسلمانی باز پادشائی این ناحیت اندر فرزندان به اوست . (حدود العالم ).ای ترک
گلبانگ مسلمانیلغتنامه دهخداگلبانگ مسلمانی . [ گ ُ گ ِ م ُ س َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه ازاذان است : نه آب ، نه آبادانی ، نه گلبانگ مسلمانی .