سلیب

salib

معنی

۱. ربوده‌عقل.
۲. ربوده‌مال.
۳. زن یا ناقۀ بچه‌مرده.
۴. بچۀ ناتمام‌افکنده.

جست‌وجوی دقیق

سلیب

لغت‌نامه دهخدا

سلیب . [ س َ ] (ع ص ) ربوده عقل . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || زن و شتر ماده ٔ فرزندمرده یا بچه ٔ ناتمام افکنده . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || درختی که شاخ و برگ آن ربوده باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || پوست درختی که از وی رسن سازند. (آنندر

سلیب

فرهنگ فارسی عمید

۱. ربوده‌عقل.۲. ربوده‌مال.۳. زن یا ناقۀ بچه‌مرده.۴. بچۀ ناتمام‌افکنده.

جست‌وجوی هم‌آوا

صلب

لغت‌نامه دهخدا

صلب . [ ص ُ ] (اِخ ) جوهری آرد که آن موضعی است به صَمّان . (معجم البلدان ).

صلب

لغت‌نامه دهخدا

صلب . [ ص ُ ] (اِخ ) کوهی است بنی مرةبن عباس را. (معجم البلدان ).

سلب

لغت‌نامه دهخدا

سلب . [ س َ ] (ع اِ) رفتار سبک و شتاب . || نام درختی . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). || (اِمص ) ربودگی . || رفع و نفی . (ناظم الاطباء). || (مص )جامه ٔ سوک پوشیدن . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). || ربودن . (ناظم الاطباء) (آنندراج ). ربودن و نیست کردن . (غیاث اللغات ) (دهار)

سلب

لغت‌نامه دهخدا

سلب . [ س َ ل َ ] (ع اِ)مطلق جامه . (آنندراج ). پوشش . (تفلیسی ) : نگارینا شنیدستم که گاه محنت و راحت سه پیراهن سلب بوده ست یوسف را بعمر اندر. رودکی .ما برفتیم و شده نوژان کخلان ؟ پس مابشبی گفتی تو کش سلب از ان

سلب

لغت‌نامه دهخدا

سلب . [ س َ ل ِ ] (ع ص ) دراز و سبک : رجل سلب الیدین بالطعن ؛ مرد سبکدست در نیزه زدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). فرس سلب القوائم ؛ اسب سبک پا.

جست‌وجوی مشابه

سیب سلیب هدائن

گویش مازنی

در تنگنا قرار دادن

جست‌وجوی متن

سلبی

لغت‌نامه دهخدا

سلبی . [ س َ با ] (ع ص ، اِ) ج ِ سلیب ، به معنی ربوده عقل . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به سلب شود.

ربوده عقل

لغت‌نامه دهخدا

ربوده عقل . [ رُ دَ / دِ ع َ ] (ص مرکب ) گول خورده . (ناظم الاطباء). مسلوب . سلیب . (منتهی الارب ). آنکه عقل از وی رفته باشد. (ناظم الاطباء).

سلب

لغت‌نامه دهخدا

سلب . [ س ُ ل ُ ] (ع ص ) نخل سلب ؛ خرمابنی که باردار نباشد. (ناظم الاطباء): شجر سلب ؛ درخت بی برگ یا برگ و شاخ . (ناظم الاطباء). ج ِ سلاب ، سلوب ، سلیب ، سالب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

ربودن

لغت‌نامه دهخدا

ربودن . [ رُ دَ ] (مص ) به تردستی و چابکی و حیله از کسی چیزی را گرفتن . (ناظم الاطباء). به زور و سرعت چیزی را از شخصی بردن . (آنندراج ) (کشف اللغات ) (سروری ). بزور چیزی رااز شخصی بردن . (غیاث اللغات ) (کشف اللغات ) (فرهنگ سروری ). ابزاز. (دهار). اختطاف . (منتهی الارب ). اختل

احمد

لغت‌نامه دهخدا

احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن السری . مکنی به ابوالفتوح و ابن الصلاح و ملقب بمجدالدین از فضلای یگانه و حکمای فرزانه بوده است و هم از خانواده ٔ اجلاء علماء است . اصل وی از همدان و مولد وی نیز همان سامان است و برخی گویند که در سمیساط متولد شده و هم در آنجا نشو و نما یافت ب

جست‌وجوی هم‌قافیه

تسلیب

لغت‌نامه دهخدا

تسلیب . [ ت َ ] (ع مص ) سلاب پوشانیدن کسی را. (ناظم الاطباء). لباس عزا پوشانیدن کسی را. (منتهی الارب ). سلاب وجامه ٔ ماتم پوشانیدن کسی را. (ناظم الاطباء). لباس عزا پوشانیدن زن را. (از متن اللغة). || مردن بچه ٔ زن یا ناقه یا بچه ٔ ناتمام انداختن زن یا ناقه . (از قطرالمحیط) (از

درپیوند

بیشتر بدانید

سلیب

salib

معنی

جست‌وجوی دقیق

سلیب

لغت‌نامه دهخدا

سلیب

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

صلب

لغت‌نامه دهخدا

صلب

لغت‌نامه دهخدا

سلب

لغت‌نامه دهخدا

سلب

لغت‌نامه دهخدا

سلب

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

سیب سلیب هدائن

گویش مازنی

جست‌وجوی متن

سلبی

لغت‌نامه دهخدا

ربوده عقل

لغت‌نامه دهخدا

سلب

لغت‌نامه دهخدا

ربودن

لغت‌نامه دهخدا

احمد

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

تسلیب

لغت‌نامه دهخدا