سماوی

samāvi

معنی

۱. آسمانی.
۲. [قدیمی، مجاز] خداوندی.

مترادف

آسمانی، سمایی، سپهری، فلکی، هوایی ≠ ارضی

جست‌وجوی دقیق

سماوی

لغت‌نامه دهخدا

سماوی . [ س َ ] (ص نسبی ) منسوب که آسمان باشد. (آنندراج ) (ناظم الاطباء) : تن زمینی است میارایش و بفگن بزمین جان سماویست بیاموزش و بربر بسماش . ناصرخسرو.و در این زمان دعوی هیچ آفتی از سماوی و ارضی نکنیم . (تاریخ قم

سماوی

فرهنگ فارسی عمید

۱. آسمانی.۲. [قدیمی، مجاز] خداوندی.

سماوی

دیکشنری فارسی به عربی

سماوي

سماوی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

celestial, ethereal, heavenly

سماوی

فرهنگ فارسی معین

(سَ) [ ع . ] (ص .) آسمانی .

جست‌وجوی هم‌آوا

سماوي

دیکشنری عربی به فارسی

اسماني , سماوي , بهشتي , خدايي , روحاني

سماوي

دیکشنری عربی به فارسی

الهي , علوي , اسماني , سماوي

حجر سماوی

لغت‌نامه دهخدا

حجر سماوی . [ ح َ ج َ رِ س َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) حجر بقرانی . حجر بقران . حجارة الجو . حجرالصواعق .

اجرام سماوی

لغت‌نامه دهخدا

اجرام سماوی . [ اَ م ِ س َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ستارگان . اجرام چرخ .

نفس سماوی

لغت‌نامه دهخدا

نفس سماوی . [ ن َ س ِ س َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) مراد نفس فلکی است . (فرهنگ علوم عقلی ازشفا ج 2 ص 631 و 643). نفس و نفوس سمائی نفوس افلاک است و نفوس کلیه است . (فرهنگ مصطل