صحن وسیعلغتنامه دهخداصحن وسیع. [ص َ ن ِ وَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بمعنی صحن عظیم است که کنایه از روی زمین و سطح ارض باشد. (برهان ).
بُنپوشۀ بیرونیexterior base-coatواژههای مصوب فرهنگستانبُنپوشهای تکلایه که بر سطح خارجی محصولات فلزی برای افزایش مقاومت به خوردگی نشانده میشود
زنجیرة واپاشیdecay series, disintegration family, decay family, radioactive chainواژههای مصوب فرهنگستاندنبالهای از گونههستههایی که با واپاشی پرتوزایشی با هم در ارتباطاند نیز: زنجیرة فروپاشی disintegration series