سه گوش

seguš

معنی

۱. مثلث‌شکل.
۲. (اسم) = سه‌کنج
۳. (اسم) (ریاضی) = مثلث

جست‌وجوی دقیق

سه گوش

لغت‌نامه دهخدا

سه گوش . [ س ِ ] (اِ مرکب ) مثلث . (فرهنگستان ). مثلث و هر چیز که دارای سه زاویه باشد. (ناظم الاطباء).

سه گوش

فرهنگ فارسی عمید

۱. مثلث‌شکل.۲. (اسم) = سه‌کنج۳. (اسم) (ریاضی) = مثلث

سه گوش

دیکشنری فارسی به انگلیسی

three-cornered, triangle, triangular, triangularly

سه گوش

گویش مازنی

تخته ی مثلثی شکل که در زاویه ی دو دیوار چوبی اتاق قرار گیرد ...

جست‌وجوی هم‌آوا

سایه‌انداز

shed

واژه‌های مصوب فرهنگستان

بخشی که برای افزایش فاصلة خزشی از تنة مقره بیرون زده است

ماست سویا

soy yoghurt

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فراورده‌ای با بافت خامه‌ای که از شیر سویا تهیه می‌شود و جانشینی است برای پنیر خامه‌ای و خامۀ ترش

سه‌هشت‌وجهی سه‌گوشه‌ای، سه‌هشت وجهی سه‌گوش

trigonal trisoctahedron

سیه پیسه

لغت‌نامه دهخدا

سیه پیسه . [ ی َه ْ س َ / س ِ ] (ص مرکب ) سیاه پیسه . آنکه خال سفید و لکه سفید داشته باشد : این باز سیه پیسه نگر بی پر و چنگال کو هیچ نه آرام همی گیرد و نه هال .ناصرخسرو.

شه شه

لغت‌نامه دهخدا

شه شه . [ ش َه ْ ش َه ْ ] (اِ مرکب ) مخفف شاه شاه که در اصطلاح شطرنج آنرا کش گویند : گفت شه شه وآن شه کبر آورش یک به یک شطرنج برزد بر سرش .مولوی .

جست‌وجوی مشابه

سه گوشه

لغت‌نامه دهخدا

سه گوشه . [ س ِ ش َ / ش ِ ] (اِ مرکب ) گیاهی خاردار که اشترخار نیز گویند. (ناظم الاطباء).

سه گوشگان

سه گوشه

جست‌وجوی متن

trigonal

lateen sail

دیکشنری انگلیسی به فارسی

بادبان قایقرانی، بادبان سه گوش، کشتی دارای بادبان سه گوش

اطعن

دیکشنری عربی به فارسی

خون بسته و لخته شده , خون , تکه سه گوش (در دوزندگي) , زمين سه گوش , سه گوش بريدن , شاخ زدن , باشاخ زخمي کردن , سوراخ کردن

gores

دیکشنری انگلیسی به فارسی

گل ها، خون، تکه سه گوش، خون بستهو لخته شده، زمین سه گوش، شاخ زدن، سه گوش بریدن، با شاخ زخمی کردن، سوراخ کردن

gore

دیکشنری انگلیسی به فارسی

گور، خون، تکه سه گوش، خون بستهو لخته شده، زمین سه گوش، شاخ زدن، سه گوش بریدن، با شاخ زخمی کردن، سوراخ کردن

جست‌وجوی هم‌آغاز

سه

سه . [ س ِ ] (عدد، ص ، اِ) ترجمه ٔ ثلاث . (آنندراج ) (ترجمان القرآن ). عدد توصیفی . (ناظم الاطباء). علامت آن [ 3 ] است . دو بعلاوه یک . (ناظم الاطباء) : میلا و منی ای فغ و استاد توأم من پیش آی و سه بوسه ده و م

سه

لغت‌نامه دهخدا

سه . [ س ُه ْ / س َه ْ ] (ع اِ) کون . مقعد. سرین .(ناظم الاطباء). سرین یا حلقه ٔ دبر. (منتهی الارب ).

سه

فرهنگ فارسی عمید

عدد ۳؛ بعد از دو و پیش از چهار.

سه

دیکشنری فارسی به عربی

ثلاثة

سه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

three, tri-

جست‌وجوی هم‌قافیه

دباسه

لغت‌نامه دهخدا

دباسه . [ دَب ْ با س َ ] (اِ) دواسه . حلوایی باشد. (لغت محلی شوشتر، نسخه ٔ خطی کتابخانه ٔ مؤلف ).

دبوا د کرانسه

لغت‌نامه دهخدا

دبوا دکرانسه . [ دُ بو آ دُ س ِ ] (اِخ ) ادموند لوئی آلکسی . ژنرال و مرد سیاسی فرانسه . متولد به سال 1747 و متوفی به سال 1814.

دبوسه

لغت‌نامه دهخدا

دبوسه . [ دَ س َ ] (اِخ ) شهر کوچکی است میان بخارا وسمرقند و دبوسی نسبت بدانجاست و عده ای از علما بدین شهر منسوبند. رجوع به دبوس و دبوسی و دبوسیه شود.

دبوسه

لغت‌نامه دهخدا

دبوسه . [ دَ س َ / س ِ ] (اِ) خانه ٔ زیر کشتی یا پس کشتی یاانبار کشتی . خانه ٔ پس کشتی . (ناظم الاطباء) (لغت محلی شوشتر). دبوس . (ناظم الاطباء). خانه ٔ کشتی . (برهان ). نام منزلی از جهاز کشتی در زیر عرشه که زن ناخدا وحرم اهل جهاز در آن نشینند

کاسه

لغت‌نامه دهخدا

کاسه . [ س َ / س ِ ] (اِ) ظرفی باشد که چیزی در آن خورند. (برهان ). ناجود و قدح و جام و ساغر و پیاله و دوری و طبقچه ٔ بزرگ و یا کوچک مسین و یا چوبین و یا گلین و بادیه و قدح چینی بزرگ و کوچک و هرظرفی که در آن چیزی خورند. (ناظم الاطباء). ظرف مدو

درپیوند

بیشتر بدانید

سه گوش

seguš

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به عربی

گویش مازنی

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به ترکی

جست‌وجوی متن

فرهنگ لغات علمی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری عربی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا