سپیدرو

sepidru

معنی

۱. آن‌که چهره‌ای سفید و درخشان دارد؛ روسفید؛ سپیدرخ؛ سپیدچهره.
۲. [مجاز] مردم نیکوکار.
۳. [مجاز] سربلند؛ سرفراز.

جست‌وجوی دقیق

سپیدرو

لغت‌نامه دهخدا

سپیدرو. [ س َ / س ِ ] (ص مرکب ) سپیدچهره و سپیدپوست . مقابل سیاه رو : همچون بیاض چشم سیاهان خوش نگاه هند از غریب زاده ٔ ایران سپیدروست . میرزا طاهر (از آنندراج ).رجوع به سپیدروی شو

سپیدرو

فرهنگ فارسی عمید

۱. آن‌که چهره‌ای سفید و درخشان دارد؛ روسفید؛ سپیدرخ؛ سپیدچهره.۲. [مجاز] مردم نیکوکار.۳. [مجاز] سربلند؛ سرفراز.

سپیدرو

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: sepid ru) سفید رو(ی) ؛ (به مجاز) زیبا رو(ی) .

جست‌وجوی هم‌آوا

زال سپیدرو

لغت‌نامه دهخدا

زال سپیدرو. [ ل ِ س ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از دنیا است . (آنندراج ). بمعنی زال رعنا است که دنیا باشد. (برهان قاطع). || کنایه از بی مهر و بی شفقت باشد. (آنندراج ). رجوع به ماده ٔ قبل شود.

سپیدروی

سپیدروی . [ س َ / س ِ ] (اِ مرکب ) قلعی را گویند و آن جوهری است که ظروف مس را بدان سفید کنند. (برهان ) (جهانگیری ) (انجمن آرا) : مشتری دلالت کند بر ارزیز و قلعی و سپیدروی . (التفهیم ). و دیگران گفته اند اگر قدح از سیم

سپیدرویی

لغت‌نامه دهخدا

سپیدرویی . [ س َ / س ِ ] (حامص مرکب ) سعادت و نیکبختی : سپیدرویی ملک از سیاه رایت اوست سیاه رایت او پشت صدهزار عنان . فرخی .رجوع به سپیدرو و سپیدروی شود.

صدرا

لغت‌نامه دهخدا

صدرا. [ ص َ ] (اِخ ) (ملا...) نام وی محمد فرزند ابراهیم بن یحیی شیرازی و ملقب به صدرالدین و صدرالمتألهین و معروف بصدراو ملاصدرا و از اکابر فلاسفه و حکمای اسلامی قرن یازدهم هَ . ق . است . وی علاوه بر تبحر در کلام و فلسفه در حدیث و تفسیر قرآن نیز بارع بود. صدرا نزد شیخ بهائی و

صدرا

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: sadrā) (عربی ـ فارسی) (صدر + ا (پسوند نسبت)) ، منسوب به صدر ، ← صدر ؛ (در اعلام) فیلسوف و حکیم اسلامی قرن یازدهم معروف به صدرا ، ملاصدرا و ملقب به صدرالدین و صدرالمتألهین .

جست‌وجوی مشابه

سپیدرود

لغت‌نامه دهخدا

سپیدرود. [ س َ / س ِ ] (اِخ )رودخانه ای است از آذربایجان که بر دیلمان و گیلان گذرد. (برهان ) (آنندراج ). رودی است معروف مابین قزوین و گیلان . (رشیدی ). رودی است عظیم که میان گیلان ببُرَدو بدریای خزران افتد. (حدود العالم ) :</

سپیدروی

لغت‌نامه دهخدا

سپیدرویی

لغت‌نامه دهخدا

زال سپیدرو

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

سپیدرخ

فرهنگ فارسی عمید

= سپیدرو

سفیدرو

فرهنگ فارسی عمید

= سپیدرو

صبح رو

فرهنگ فارسی عمید

سپیدرو؛ سپیدچهره؛ کسی که چهره‌اش مانند صبح روشن و درخشان است.

قاقم عارض

لغت‌نامه دهخدا

قاقم عارض . [ ق ُ رِ ] (ص مرکب ) سپیدرو و زیبا : ترک بلغاری است قاقم عارض و قندزمژه من که باشم تا کمان او کشد بازوی من .خاقانی .

صبح رو

لغت‌نامه دهخدا

صبح رو. [ ص ُ ] (ص مرکب ) سپیدرو. سپیدچهره . آنکه رخسارش در درخشندگی به صبح ماند : شب همه شب انتظار صبح رویی میرودکآن صباحت نیست این صبح جهان افروز را.سعدی .

جست‌وجوی هم‌آغاز

سپیدرود

لغت‌نامه دهخدا

سپیدروی

لغت‌نامه دهخدا

سپیدرویی

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

زال سپیدرو

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

سپیدرو

sepidru

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ نام‌ها

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ نام‌ها

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا