سگالشلغتنامه دهخداسگالش . [س ِ ل ِ ] (اِمص ) فکر و اندیشه . (غیاث ). اندیشمندی . (شرفنامه ). فکر و اندیشه نمودن . (برهان ) : ای مج کنون تو شعر نو از برکن و بخوان از من دل و سگالش و از تو تن و زبان . رودکی .سگالش بباید به هر کار جست
سگالشفرهنگ مترادف و متضاد۱. اندیشه، فکر ۲. چارهجویی ۳. اندیشه بد کردن ۴. پنداشتن ۵. خصومت ورزیدن، دشمنی کردن ۶. چارهجویی کردن
شالیشلغتنامه دهخداشالیش . (ع اِ) خلخال که از نقره ٔ کم عیار باشد. (دزی ج 1 ص 783). جالیش . (دزی ج 1 ص 716).
سگالش گرفتنلغتنامه دهخداسگالش گرفتن . [ س ِ ل ِ گ ِرِ ت َ ] (مص مرکب ) اندیشیدن . فکر کردن : برفت و همه شب سگالش گرفت که فردا ز خوردن چه سازم شگفت . فردوسی .ز بیگانه پردخت کردند جای سگالش گرفتند هرگونه رای .فردوس
سگالشگرلغتنامه دهخداسگالشگر. [ س ِ ل ِ گ َ ] (ص مرکب ) مشورت خواهنده و مشورت دهنده . (از آنندراج ). || اندیشنده .
سگالشگریفرهنگ فارسی عمیدشور؛ مشورت؛ رایزنی: ◻︎ سپهدار چین از سر هوش و رای / سگالشگری کرد با رهنمای (نظامی۵: ۹۳۸).
شکالشلغتنامه دهخداشکالش .[ ش ِ ل ِ ] (اِمص ) شکالیدن . (ناظم الاطباء). رجوع به شکالیدن شود. || اندیشه و تصور و فکر و خیال . (ناظم الاطباء). در این معنی ظاهراً مصحف سگالش باشد. رجوع به سگالش شود. || شرارت . (ناظم الاطباء). || توجه و دقت . (ناظم الاطباء).
سگالش گرفتنلغتنامه دهخداسگالش گرفتن . [ س ِ ل ِ گ ِرِ ت َ ] (مص مرکب ) اندیشیدن . فکر کردن : برفت و همه شب سگالش گرفت که فردا ز خوردن چه سازم شگفت . فردوسی .ز بیگانه پردخت کردند جای سگالش گرفتند هرگونه رای .فردوس
سگالش جستنلغتنامه دهخداسگالش جستن .[ س ِ ل ِ ج ُ ت َ ] (مص مرکب ) مشورت کردن : سگالش نجوئیم جز با ردان خردمند و بیداردل موبدان .فردوسی .
سگالش کردنلغتنامه دهخداسگالش کردن . [ س ِ ل ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) رأی زدن . مشورت کردن : او مردی با عقل است و با من دوست ، بامداد بروم و با او سگالش کنم تا چه صواب بیند. (ترجمه ٔ تاریخ طبری بلعمی ). او را وزیری بود دانا از آن پدرش بر وی سگالش کرد که خود را دیوانه سازد و باه
سگالش کنانلغتنامه دهخداسگالش کنان . [ س ِ ل ِ ک ُ ] (نف مرکب ، ق مرکب ) اندیشه کننده . دراندیشه . به اندیشه . بفکر : درآمد بناورد چالش کنان به خون مخالف سگالش کنان .نظامی .
سگالش گریلغتنامه دهخداسگالش گری . [ س ِل ِ گ َ ] (حامص مرکب ) مشورت و رأی زدن : سپهدار چین از سر هوش و رای سگالشگری کرد با رهنمای .نظامی .
اسگالشلغتنامه دهخدااسگالش . [ اِ ل ِ ] (اِمص ) اسم اسگالیدن . سگالش . اندیشه . تفکر. فکر. خیال . (برهان ) : او نمی خندد ز ذوق مالشت او همی خندد بر آن اسگالشت . مولوی .|| اندیشه مند را نیز گفته اند که صاحب فکر و خیال باشد. (برهان ). و