سیاهه

siyāhe

معنی

۱. سیاه؛ سیاهی.
۲. نوشته.
۳. تکۀ کاغذ که فروشنده ریز کالاهای فروخته‌شده را در آن می‌نویسد و به خریدار می‌دهد؛ صورت‌حساب.

مترادف

۱. سواد، صورتحساب، صورت، فهرست، لیست
۲. بدکاره، روسپی، فاحشه

جست‌وجوی دقیق

سیاهه

لغت‌نامه دهخدا

سیاهه . [هََ / هَِ ] (اِ) تفصیل رخوت و اسباب و اسامی مردم و کتاب و امثال آن . (برهان ). نوعی از دفتر و حساب و آنرا روزنامه نیز گویند و در آن تفصیل اسباب خانه و رخوت و لباس باشد نویسند. به اصطلاح متصدیان دفتر مسوده روزنامچه که آمدنی نقود یا اج

سیاهه

فرهنگ فارسی عمید

۱. سیاه؛ سیاهی.۲. نوشته.۳. تکۀ کاغذ که فروشنده ریز کالاهای فروخته‌شده را در آن می‌نویسد و به خریدار می‌دهد؛ صورت‌حساب.

سیاهه

دیکشنری فارسی به عربی

جرد , فاتورة

سیاهه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

bill, list, record

سیاهه

فرهنگ فارسی معین

(هِ یا هَ)(اِ.) 1 - صورتحساب ، نوشته ای که در آن موارد دخل و خرج را بنویسند. 2 - زن بدکاره .

جست‌وجوی هم‌آوا

سوهه

لغت‌نامه دهخدا

سوهه . [ هََ / هَِ ] (اِ)سندان . || براده . سونش . (ناظم الاطباء).

سیاحة

لغت‌نامه دهخدا

سیاحة. [ ح َ ] (ع مص ) سیاحت . رجوع به سیاحت شود.

سیاهچه

لغت‌نامه دهخدا

سیاهچه . [ چ َ / چ ِ ] (اِ) قسمی از آهوی ماده . (ناظم الاطباء). || قلمه ٔ مو که سال قبل سر آن را هرس کرده باشند و آنرا لقمه نیز گویند. (یادداشت بخط مؤلف ). || (ص ) مایل بسیاهی و سیاه رنگ . (ناظم الاطباء).

شاحیة

لغت‌نامه دهخدا

شاحیة. [ ی َ ] (ع ص ) تأنیث شاحی . (ناظم الاطباء). اسبان گشاده دهان . ج ، شواحی . گویند: جأت الخیل شواحی ؛ یعنی دهان گشاده و گوئی «شحا فاه فحشا لهاه ». (اقرب الموارد).