سیم آگین

sim[']āgin

معنی

۱. پُرازسیم؛ انباشته از سیم.
۲. سراسر سفید به رنگ سیم؛ نقره‌فام: ◻︎ سیم نرگس را بهاری‌باد زرآگنده کرد / زرّ آبی را بهاری‌باد سیم‌آگین کند (قطران: ۸۷).

جست‌وجوی دقیق

سیم آگین

فرهنگ فارسی عمید

۱. پُرازسیم؛ انباشته از سیم.۲. سراسر سفید به رنگ سیم؛ نقره‌فام: ◻︎ سیم نرگس را بهاری‌باد زرآگنده کرد / زرّ آبی را بهاری‌باد سیم‌آگین کند (قطران: ۸۷).

جست‌وجوی هم‌آوا

پهنای درز

seam width, seam height, seam length

واژه‌های مصوب فرهنگستان

حداکثر درازای درز مضاعف در موازات تاخوردگی‌های درز

جوشکاری مقاومتی درزی

resistance seam welding, RSEW, seam welding

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی جوشکاری مقاومتی که در آن اتصال جوش به‌صورت درز است

عمق درز

seam countersink, seam depth, countersink depth

واژه‌های مصوب فرهنگستان

حداکثر عمق، از بالاترین نقطۀ قلاب در تا صفحۀ در

درز بدنه

side seam

درز برجسته

jumped seam

واژه‌های مصوب فرهنگستان

بخشی از درز مضاعف که به علت خوب فشرده نشدن، سست و برآمده است

جست‌وجوی هم‌آغاز

سیم

سیم . [ س َ ی َ ] (اِ) چوبهایی است که برزیگران بر دو طرف چوبی که بر گردن گاو زراعت گذارند بندند. (برهان ). چوبی است که برزگران بر دو طرف چغ بندند و آنرا به ریسمان بر گردن گاو استوار کنند. (فرهنگ رشیدی ). اوستا «سیما» قیاس کنید با «سیمواترا» (یشت 10<

سیم

لغت‌نامه دهخدا

سیم . [ س ِ ی ُ / س ِی ْ ی ُ ] (عدد ترتیبی ، ص نسبی ) چیزی که در مرتبه ٔ سوم واقع شود. (ناظم الاطباء) (از حاشیه ٔ برهان چ معین ). ثالث . ثلاث . سوم . سِیوم . سِه اُم : به دو چیز بر پا بشایدش بستن که زی اهل شیعت

سیم

فرهنگ فارسی عمید

۱. (برق) یک یا چند رشتۀ باریک و بلند ساخته‌شده از فلزی با رسانایی بالا که برای انتقال برق یا سیگنال‌های الکتریکی به کار می‌رود: سیم برق، سیم تلفن.۲. (شیمی) = نقره۳. (موسیقی) رشتۀ نازک فلزی که روی بعضی آلات موسیقی، مانند تار و سه‌تار، می‌کشند و با زخمه زدن یا کشیدن ابزار موسیقیایی بر آن،

سیم

فرهنگ فارسی عمید

= شیم šim

سیم

فرهنگ فارسی عمید

چرک و خونابه که در زخم و جراحت جمع شود.&lang; سیم کشیدن: (مصدر لازم) [عامیانه]

جست‌وجوی هم‌قافیه

دسیم

لغت‌نامه دهخدا

دسیم . [ دَ ] (ع ص ، اِ) مرد بسیارذکر و یا کم ذکر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

خوش نسیم

لغت‌نامه دهخدا

خوش نسیم . [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ] (ص مرکب ) خوش باد. خوش رایحه . با نسیم فرح بخش . با رایحه ٔ نیکو : اگرچه مشک اذفر خوش نسیم است دم جان بخش چون بویت ندارد. خواجه عبداﷲ انصاری .ای گ

جوی سیم

لغت‌نامه دهخدا

جوی سیم . [ ی ِ سی ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از مطلق کواکب و گویند کنایه از کهکشان . (آنندراج ) : بنمود روی صورت صبح از کران شب چون جوی سیم بر طرف نیلگون سراب .انوری (از آنندراج ).

خنجر سیم

لغت‌نامه دهخدا

خنجر سیم . [ خ َ ج َ رِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از عمود صبح است . (برهان قاطع) (آنندراج ).

رواسیم

لغت‌نامه دهخدا

رواسیم . [ رَ ] (ع اِ) کتابهای وقت جاهلیت . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة). || ج ِ رَوسَم . (از معجم متن اللغه ) (المنجد). رجوع به روسم شود. || در قیاسات خطابی آنچه به حسب ظن منتج بود نه بحقیقت آن را رواسیم خوانند. (اساس الاقتباس ص <span class="hl" dir="

درپیوند

بیشتر بدانید

سیم آگین

sim[']āgin

معنی

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا