سینمالغتنامه دهخداسینما. [ ن ِ ] (فرانسوی ، اِ) ملخص «سینماتوگراف » و آن نمایش مناظر و اشیاء و اشخاص است بر روی پرده بوسیله ٔ دستگاه مخصوص . (فرهنگ فارسی معین ). فن و صنعت و هنر تهیه و نمایش سلسله تصاویری که بر نوارهای سلولوئیدی ضبط شده اند، بنحوی که در تماشاگر توهم حرکت ایجاد شود. اصطلاحاً عک
سینمافرهنگ فارسی عمید۱. نمایش سلسلۀ تصاویر مناظر و اشخاص و اشیا و حرکات هنرپیشگان بر روی پرده.۲. محل نمایش فیلم بر روی پرده.۳. هنر و صنعتی که به ساختن فیلم میپردازد.
سینماچیفرهنگ مترادف و متضاد۱. سینمادار ۲. آپاراتچی ۳. بازیگر، هنرپیشه، ستاره ۴. فیلمبردار ۵. کارگردان
سینماسکوپفرهنگ فارسی عمیدسینمایی که فیلم آن به دلیل استفاده از عدسی استوانهای مخصوص، فضایی وسیعتر را در فیلم ضبط میکند؛ سینمایی که پردۀ آن یکونیم برابر پردههای معمولی است و نیز صداها از همان طرفی که واقعاً صدا بلند میشود به گوش میرسد.
سینماسکوپفرهنگ فارسی عمیدسینمایی که فیلم آن به دلیل استفاده از عدسی استوانهای مخصوص، فضایی وسیعتر را در فیلم ضبط میکند؛ سینمایی که پردۀ آن یکونیم برابر پردههای معمولی است و نیز صداها از همان طرفی که واقعاً صدا بلند میشود به گوش میرسد.
سینما ـ حقیقتcinéma vérité (fr.), ciné vérité (fr.), kino pravadaواژههای مصوب فرهنگستاننوعی سینمای غیرداستانی که در آن بر حضور دوربین و تعامل بین فیلمساز و موضوع تأکید میشود
درایوین سینمالغتنامه دهخدادرایوین سینما. [ دْ رای ْ / دِ رای ْ سی ن ِ ] (انگلیسی ، اِ مرکب ) (از: درایو، راندن + این ، درون + سینما) مراد سینمایی است در فضای باز که اتومبیل بدرون آن توان راندو از درون اتومبیل تماشای فیلم توان کرد. سینما که با اتومبیل داخل محیط آن شوند
درایوین سینمافرهنگ فارسی عمیدسینمایی که با اتومبیل داخل حیاط آن شوند و از میان اتومبیل به تماشای فیلم بپردازند.